Updated on January 19, 2024
ΜΟΝΗ ΑΓ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΟΝΟΔΕΝΔΡΙ
Το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής είναι εγκαταλελειμμένο μοναστήρι που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το χωριό Μονοδένδρι, κτισμένη σε πλάτωμα το οποίο ανοίγεται επάνω στην άκρη του φαραγγιού του Βίκου, στην περιοχή του Ζαγορίου.
Είναι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή, ιδρύθηκε το 1413–1414. Σύμφωνα με επιγραφή πάνω από την πύλη του, η ίδρυση πραγματοποιήθηκε όταν ο τοπικός ηγέτης της Ηπείρου ήταν ο Δεσπότης Κάρολος Α΄ Τόκκος.
Χτίστηκε από τους κατοίκους του γειτονικού χωριού Βίτσα και με τα προσωπικά έξοδα ενός ντόπιου άρχοντα, του βοεβόδα Μιχαήλ Θεριανού. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Θεριανός έχτισε το μοναστήρι ως πράξη ευχαριστίας για την σωτηρία της κόρης του που υπέφερε από μια ανίατη ασθένεια. Η εκκλησία είναι μια μικρή βασιλική, με μόνο έναν σηκό και ξύλινη στέγη, που περιβάλλεται από τα κελιά των μοναχών.
Οι τοιχογραφίες του ναού χρονολογούνται εν μέρει από τις αρχές του 15ου αιώνα. Στο βόρειο τοίχο υπάρχει τοιχογραφία του δωρητή Θεριανού, της συζύγου και των παιδιών του. Οι απεικονίσεις είναι ενδεικτικές του κώδικα ενδυμασίας εκείνης της εποχής. Τα ρούχα των ευεργετών είναι πολυτελή με πλούσια κεντημένα υφάσματα, φαρδιές πλεξούδες και κρόσσια. Η κόρη του, η Θεοδώρα, φοράει λευκό μαντήλι στο κεφάλι της, το οποίο είναι τυλιγμένο γύρω από το λαιμό της. Οι τοιχογραφίες στο νότιο τοίχο χρονολογούνται από τη σχετική επιγραφή γύρω στο 1689. Φαίνεται ότι ο ναός είχε καταστραφεί εν μέρει, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να ξανακτιστεί ο νότιος τοίχος.
Από το μοναστηριακό συγκρότημα εκτός του καθολικού, σώζονται ο περίβολος, το ηγουμενείο, τα κελιά και βοηθητικοί χώροι (αποθήκες, χαγάτια, πηγάδι, αλώνια), τα οποία χρονολογούνται την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας αιώνα αλλά έχουν επισκευαστεί στους νεώτερους χρόνους. Από τον χώρο του μοναστηριού ξεκινάει ένα μονοπάτι το οποίο οδηγεί στο λεγόμενο «Ασκηταριό» ή «σπιτάκια», μία μεγάλη σειρά φυσικών ανοιγμάτων στον βράχο όπου ασκήτευαν κατά διαστήματα οι μοναχοί ή κατέφευγαν σε περίπτωση κινδύνου.
Updated on January 19, 2024
ΜΕΤΕΩΡΑ
Τα Μετέωρα αποτελούν ένα από τα εντυπωσιακότερα και πιο ιδιαίτερα γεωλογικά μνημεία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά του κόσμου καθώς πέρα από την ιδιομορφία και ομορφιά της ευρύτερης περιοχής των Μετεώρων, εκεί βρίσκεται η δεύτερη μεγαλύτερη και σημαντικότερη μοναστική κοινότητα στον Ορθόδοξο Ελλαδικό χώρο. Γι’ αυτό άλλωστε έχουν χαρακτηριστεί το δεύτερο Άγιο Όρος που διατηρεί εδώ και αιώνες την θρησκευτική και μοναστική παράδοση. Τα Μετέωρα βρίσκονται από το 1988 στην λίστα παγκόσμιας κληρονομίας της Ουνέσκο.
Το μοναδικό φαινόμενο των Μετεώρων είναι αποτέλεσμα γεωλογικών αλλαγών και αναταράξεων στην επιφάνεια της Γης διάρκειας εκατομμυρίων ετών. Σύμφωνα με την επικρατέστερη επιστημονική εκδοχή στα Μετέωρα βρίσκονταν οι εκβολές ενός ποταμού που χυνόταν στη σημερινή περιοχή της Θεσσαλίας που καλυπτόταν από θάλασσα.
Οι σημερινοί βράχοι ήταν μέρος των αποθεμάτων φερτών υλικών από το ποτάμι στις εκβολές του. Πριν από 60 εκατομμύρια για κάποιους ή 25 με 30 εκατομμύρια χρόνια για κάποιους άλλους.Κατά τη τριτογενή περίοδο μεγάλοι σεισμοί προκάλεσαν επιπλέον αλλαγές στο τοπίο της Ελλάδας, δημιουργώντας το άνοιγμα των Τεμπών μέσα από το οποίο σύμφωνα πάντα με την επικρατούσα θεωρία, χύθηκαν τα νερά της Θεσσαλίας στο Αιγαίο φέρνοντας έτσι στην επιφάνεια θεόρατα βράχια που με το πέρασμα του χρόνου και την τεραστία επίδραση της φύσης, όπως οι σεισμοί, το νερό, ο αέρας και οι διάφορες κλιματολογικές αλλαγές διαμόρφωσαν το θέαμα που απολαμβάνουμε σήμερα.
Το όνομα τους τα Μετέωρα το πήραν από τον Όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, τον κτήτορα της πρώτης μονής στα Μετέωρα, της μονής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ή αλλιώς το Μεγάλο Μετέωρο. Ο Όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης σκαρφάλωσε πάνω στον βράχο με την μέχρι τότε ονομασία «πλατύ λίθο» το 1.344 τον οποίο και μετονόμασε σε Μετέωρο. Το άγριο και απροσπέλαστο τοπίο αποτέλεσε πρόσφορο χώρο για τους χριστιανούς ασκητές που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή σε χρονολογία που δεν είναι ακριβώς γνωστή.
Το άγριο και απροσπέλαστο τοπίο αποτέλεσε πρόσφορο χώρο για τους χριστιανούς ασκητές που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή σε χρονολογία που δεν είναι ακριβώς γνωστή
Τα Μετέωρα βρίσκονται στο νομό Τρικάλων και η πρόσβαση σε αυτά είναι ιδιαίτερα εύκολη καθώς από τη πρωτεύουσα του νομού ακολουθείτε απλά τις πινακίδες για τη κωμόπολη της Καλαμπάκας που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τους θεόρατους βράχους των Μετεώρων.
Σύμφωνα με διάφορες γνώμες βυζαντινολόγων υποστηρίζεται ότι ξεκίνησε πριν από τον11ο αιώνα . Άλλες ιστορικές όμως πληροφορίες αναφέρουν ως πρώτο ασκητή οικιστή κάποιον Βαρνάβα που το 950-970 ίδρυσε την πολύ παλιά Σκήτη του Αγίου Πνεύματος. Ακολούθησαν η ίδρυση της Μεταμόρφωσης 1020 από κάποιον Κρητικό μοναχό Ανδρόνικο και το 1160ιδρύεται η Σκήτη Σταγών ή Δούπιανη. Μετά από 200 χρόνια ο ασκητής Βαρλαάμ ιδρύει το Μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών και των Αγίων Πάντων και αργότερα άγνωστοι ιερωμένοι δημιούργησαν τα Μοναστήρια.
Οι παραδοχές και προτάσεις που διατυπώνει στη θεωρία του ο Φίλιπσον, αποτελούν μέχρι σήμερα τον βασικό κορμό για την ερμηνεία της δημιουργίας των βράχων των Μετεώρων.
Η εντύπωση που προκαλείται στο Γερμανό γεωλόγο από τους βράχους των Μετεώρων είναι μάλλον ισχυρότατη, καθώς αναφέρει επανειλημμένα το γεγονός ότι δεν απαντάται στη βιβλιογραφία φυσικό τοπίο ανάλογο με αυτό των Μετεώρων, τόσο σε έκταση όσο και μέγεθος.
ΜΕΤΕΩΡΑ - Christos Makrodimitris
ΜΕΤΕΩΡΑ - George Papadimitrakopoulos
METEORA1294481321625930109 - KOSTOPOULOS
Η Μονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, γνωστή και ως Μεγάλο Μετέωρο, είναι ανδρικό μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο των Μετεώρων, σε υψόμετρο 534 μέτρων. Είναι το μεγαλύτερο από τα έξι που συνεχίζουν να είναι ενεργά στα Μετέωρα, τα οποία από το 1988 συμπεριλαμβάνονται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ιδρύθηκε το 14ο αιώνα από τον άγιο Αθανάσιο των Μετεώρων και γνώρισε ιδιαίτερη ακμή στα μέσα του 16ου αιώνα. Η μονή βρίσκεται στην κορυφή του υψώματος Πλατύς Λίθος και η πρόσβαση σε αυτή γίνεται μέσω κλίμακας.
Η μονή δημιουργήθηκε ως σκήτη του Αγίου Αθανασίου των Μετεώρων στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα. Ο Αθανάσιος οικοδόμησε ένα ναό αφιερωμένο στην Παναγία, η οποία έγινε γνωστή ως Παναγία της Μετεωρίτισσας Πέτρας, και δημιούργησε μοναστική κοινότητα με μορφή κοινόβιου. Ο μαθητής του Ιωάννης Ούρεσης Παλαιολόγος, ο οποίος μόνασε με το όνομα όσιος Ιωάσαφ, το 1387/88 έχτισε στη θέση του ναού νέο. H μονή με σιγίλλιο του πατριάρχη Ιερεμία Α΄ απέκτησε προνόμια και πλήρη ανεξαρτησία, όπως οι μονές του Αγίου Όρους. Το 1544/5 κατασκευάστηκε νέο καθολικό, αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, με πρωτοβουλία του ηγουμένου Συμεών, ενσωματώνοντας το προηγούμενο ως ιερό βήμα. Την ίδια περίοδο επίσης κατασκευάστηκε ο πύργος και το 1572 το γηραιοκομείο. Το 1806 κατασκευάστηκαν νέα κελλιά.
Κοντά στην είσοδο του μοναστηριού βρίσκεται ο πύργος του βριζονίου, που στέγαζε το μηχανισμό για το δίχτυ, και το κελάρι της μονής (βαγεναρείο), το οποίο σήμερα λειτουργεί ως μουσείο με αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Στη συνέχεια βρίσκεται η εστία, η τραπεζαρία, με το νοσοκομείο και το γηροκομείο στα ανατολικά και το καθολικό δεξιά. Δίπλα στο ιερό βήμα βρίσκεται το θολωτό παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου και προς τα νοτιοδυτικά το μονόχωρο παρεκκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, το οποίο χτίστηκε το 1789.
Την περίοδο 1961-1973 διετέλεσε καθηγούμενος της Μονής ο Μικρασιάτης Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης ο οποίος συνέβαλλε στην πνευματική αναγέννηση των Μετεώρων. Evi Rep
