Ελληνικά

Το δικό μας δέντρο που δίνει

To δέντρο που δίνει 

Πολλά δέντρα δίνουν τους καρπούς τους. Έτσι, και το δικό μας δέντρο έδωσε τα πάντα.

Είναι μια μεγάλη γέρικη ελιά, που ξέρει πως το να δίνεις είναι καλύτερο από το να παίρνεις.

Κάθε χρόνο οι άνθρωποι μάζευαν τους καρπούς της. Η ελιά εξωτερικά πονούσε, καθώς της τραβούσαν από τα κλαδιά τις ελιές κι έκοβαν τα κλαδιά της. Μέσα της όμως χαιρόταν, γιατί μοίραζε τους καρπούς της και ωφελούσε τους ανθρώπους. Έβαζε στην άκρη τον πόνο της και υπέφερε σιωπηλά για το καλό των ανθρώπων.

Σε όλη της τη ζωή πρόσφερε οξυγόνο απαραίτητο για τη ζωή όλων των πλασμάτων. Κάθε ανάσα της έδινε ζωή σε όλους.

Μια μέρα εμφανίστηκε ένα αγοράκι που χρειαζόταν οξυγόνο. Έτσι του είχαν πει οι γιατροί του, είπε στην ελιά. Έβαλε σκοπό της ζωής της να σώσει το αγοράκι. Κάθε μέρα του έδινε όσο οξυγόνο του ήταν απαραίτητο.

Η ελιά αγαπούσε πραγματικά το αγοράκι. Και το αγοράκι τη λάτρευε.

Πήγαινε κάθε μέρα και καθόταν κάτω από τον ίσκιο της ελιάς. Αυτή του τραγουδούσε δυνατά για να παίρνει όσο το δυνατόν περισσότερο οξυγόνο. Εκείνο γελούσε και σκαρφάλωνε στον κορμό της. Οι ημέρες περνούσαν γρήγορα.

Το παιδί γινόταν όλο και καλύτερα. Όταν ξαναεπισκέφτηκε τον γιατρό του το ενημέρωσε πως πια είχε γίνει καλά. Χάρηκε τόσο πολύ αυτό και οι γονείς του!

Αμέσως έτρεξε και το είπε στην ελιά. Εκείνη χάρηκε. Όμως μέσα της ένιωσε λυπημένη, όταν σκέφτηκε πως το παιδί δεν την χρειάζεται πια και δεν θα την ξαναεπισκεφτεί.

Την επόμενη ημέρα το πρωί το παιδί με τους γονείς του πήγαν πάλι στην ελιά. Την ευχαρίστησαν που του χάρισε τη ζωή και της υποσχέθηκαν πως δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Έφυγαν .

Από τότε το παιδί έκανε πολύ καιρό να ξαναπάει. Η ελιά από την στενοχώρια της σταμάτησε να βγάζει καρπούς. Άρχισε να ξεραίνεται. Οι άνθρωποι ήθελαν να την κόψουν, για να την κάνουν ξύλα για το τζάκι. Την ημέρα που θα γινόταν αυτό, το παιδί περνούσε από εκεί.

Φώναξε στους ανθρώπους να σταματήσουν αμέσως. “Αυτή η ελιά μου έσωσε τη ζωή . Αφήστε την αμέσως”. Ύστερα , το παιδί ζήτησε από τους εργάτες να την μεταφυτεύσουν στον κήπο του σπιτιού του.

Από τότε η ελιά ξαναζωντάνεψε και δίνει άφθονους καρπούς και οξυγόνο. Το παιδί ήταν ευτυχισμένο που η ελιά ήταν πια μέρος της ζωής του σε κάθε χαρά και λύπη!!!

Αφήστε μια απάντηση