Ελβετία Ιστορία και Πολιτική

Συνοπτικά     Προφίλ      Χώρα     Άνθρωποι    Ζώα και φυτά     Οικονομία      Ιστορία και πολιτική      Καθημερινότητα        Φαγητά        Παιδιά και σχολείο    Χαρακτηριστικά        Έθιμα

Έτσι θα μπορούσε να μοιάζει μια γυναίκα Κρο-Μανιόν.

Προϊστορική περίοδος

Οι άνθρωποι ζούσαν ήδη στην περιοχή της σημερινής Ελβετίας κατά την Παλαιολιθική Εποχή. Οι άνθρωποι Κρο-Μανιόν ζούσαν κυρίως στη σημερινή περιοχή της οροσειράς Γιούρα. Οι άνθρωποι του Κρο-Μανιόν ήταν μια ομάδα ανθρώπων που έζησαν στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου (45.000 έως 12.000 έτη πριν). Ήταν οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και ήταν υπεύθυνοι για μια σειρά από σημαντικές καινοτομίες, συμπεριλαμβανομένης της τέχνης, της γλυπτικής, της μουσικής, της θρησκείας και της τεχνολογίας.

Πήραν το όνομά τους από την τοποθεσία στη Γαλλία όπου βρέθηκαν οι σκελετοί τεσσάρων ενηλίκων και ενός παιδιού.

Οι Κέλτες έρχονται

Κατά την Εποχή του Σιδήρου, τον 7ο αιώνα π.Χ, , οι Κέλτες (ένα αρχαίο φυλετικό σύνολο που ζούσε κυρίως στην κεντρική και δυτική Ευρώπη κατά την προϊστορική και την αρχαία περίοδο) εγκαταστάθηκαν τελικά στην περιοχή της Ελβετίας. Οι Helvetii εγκαταστάθηκαν στο κεντρικό οροπέδιο, οι Lepontii στο Ticino, οι Sedunii στο Valais και στη λίμνη της Γενεύης και οι Raetii στην ανατολική Ελβετία.

 

Η Ελβετία βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κυριαρχία τον 1ο-3ο αιώνα μ.Χ.

Η Ελβετία και οι Ρωμαίοι

Οι Ρωμαίοι έφτασαν στην Ελβετία κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. και σύντομα άρχισαν να εξερευνούν και να κατακτούν τη χώρα. Οι Ελβετοί Κέλτες, που κατοικούσαν τότε στην περιοχή, αντιστάθηκαν αρχικά στη ρωμαϊκή εισβολή, αλλά τελικά ηττήθηκαν το 58 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα. Μετά τη νίκη τους, οι Ρωμαίοι ίδρυσαν μια σειρά από πόλεις και στρατιωτικά φυλάκια στην Ελβετία. Η πιο σημαντική από αυτές τις πόλεις ήταν η Βιντομίσσα (σημερινή Βίντις), η οποία έγινε η πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Ελβετίας. Ο πληθυσμός εκρωμαΐστηκε και υιοθέτησε τη γλώσσα και τον πολιτισμό των Ρωμαίων. Η ρωμαϊκή κυριαρχία βόρεια των Άλπεων έληξε το 401 μ.Χ.

Δύο γερμανικά φύλα, οι Αλεμάνοι και οι Βουργουνδοί (γερμανικά φύλα) εγκαταστάθηκαν στην Ελβετία κατά τον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ. . Αναμείχθηκαν με τον εκρωμαϊσμένο πληθυσμό. Ωστόσο, προέκυψαν και γλωσσικά όρια. Ενώ οι ρομανικές γλώσσες μιλούνταν στα δυτικά και τα νότια, οι γερμανικές φυλές, εγκαταστάθηκαν στο κέντρο και τα βόρεια.

 

Η εξέλιξη της Ελβετικής Συνομοσπονδίας από το 1291 έως το 1797 περίπου

Η ίδρυση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας

Οι Αψβούργοι ήταν μια ισχυρή οικογένεια ευγενών που κυβερνούσαν ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης από τον 13ο αιώνα. Οι Ελβετικές κοινότητες φοβούνταν ότι οι Αψβούργοι θα προσπαθούσαν να κατακτήσουν τα εδάφη τους.Έτσι, οι "Ελβετοί" ένωσαν τις δυνάμεις τους. Πρόκειται για τις τρεις πόλεις Ούρι,  Σβυτς  του Ουτερβάλντεν . Ένωσαν τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Αυτό συνέβη τον Αύγουστο του 1291 οπότε υπέγραψαν τον Ομοσπονδιακό Χάρτη. Ο χάρτης αυτός καθιέρωσε μια συμμαχία μεταξύ των τριών κοινοτήτων για την προστασία της ανεξαρτησίας τους.Αυτό θεωρείται ως η ιδρυτική πράξη της Ελβετικής Συνομοσπονδίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ελβετοί εξακολουθούν να γιορτάζουν τις αργίες τους την 1η Αυγούστου. Το επίσημο όνομα της Ελβετίας είναι Ελβετική Συνομοσπονδία στα γερμανικά.

Οι Αψβούργοι δεν ενθουσιάστηκαν με αυτό, καθώς η περιοχή γύρω από τον Γκότχαρντ ήταν πολύ σημαντική από στρατηγική άποψη και ως εμπορική οδός και οι Ελβετοί ήθελαν να την έχουν για τον εαυτό τους. Έτσι ξεκίνησαν πόλεμο. Οι Ελβετοί νίκησαν τους Αψβούργους αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους, αλλά οι δύο πιο σημαντικές νίκες ήταν η Μάχη της Μοργκάρτεν το 1315 και η Μάχη της Ζυρίχης το 1499. Στο τέλος, οι Αψβούργοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν την ήττα τους από τους Ελβετούς και η δύναμή τους άρχισε να καταρρέει. Ένας αυξανόμενος αριθμός εξαρτημένων εδαφών αποσπάστηκε από τους Αψβούργους και προσχώρησε στη Συνομοσπονδία. Το 1513, το Appenzell ήταν το τελευταίο και 13ο καντόνι που προσχώρησε σε αυτή τη συνομοσπονδία.

Αυτή η παλιά ξυλογραφία απεικονίζει τον όρκο του Rütli.

Και ποιος ήταν ο όρκος του Ρούτλι;

Ίσως έχετε ακούσει για τον όρκο του Rütli; Ο μύθος  λέει ότι οι τρεις απεσταλμένοι των αρχικών καντονιών συναντήθηκαν και έδωσαν μαζί έναν όρκο. Αυτό λέγεται ότι έλαβε χώρα στο Rütli, ένα λιβάδι στη λίμνη της Λουκέρνης.

Αυτή ο μύθος συχνά εξωραΐζεται με πολύ λουλουδάτο τρόπο. Πολλοί Ελβετοί, και όχι μόνο αυτοί, πιστεύουν ότι ο όρκος του Rütli είναι ιστορικό γεγονός, κάτι που δεν ισχύει.

Ο όρκος Rütli έγινε επίσης διάσημος μέσω ενός θεατρικού έργου του Friedrich Schiller με τίτλο "William Tell" (Γουλιέλμος Τέλος).

Γουλιέλμος ΤέλοςΣαν σήμερα, 18 Νοεμβρίου, ο Γουλιέλμος Τέλλος πετυχαίνει από τα 50 μέτρα το μήλο που είχε τοποθετήθει στο κεφάλι του γιου του

Ο Γουλιέλμος Τέλος ήταν ένας Ελβετός χωρικός που έζησε τον 14ο αιώνα. Ήταν γνωστός για τις εξαιρετικές του ικανότητες στο τόξο-βαλλίστρα και για το θάρρος του.Ο θρύλος  λέει ότι έζησε στο χωριό Μπύργκλεν του καντονίου Ούρι. Ήταν ένας φτωχός αγρότης που είχε μια σύζυγο και δύο παιδιά. Την εποχή του Γουλιέλμου Τέλου, οι Αψβούργοι αυτοκράτορες της Αυστρίας προσπαθούσαν να κατακτήσουν την Ελβετία. Οι Ελβετοί χωρικοί αντιστάθηκαν στην αψβουργική κυριαρχία και ο Γουλιέλμος Τέλος έγινε ένας από τους ηγέτες τους. Ο πιο γνωστός θρύλος για τον Γουλιέλμο Τέλος είναι αυτός της βαλλίστρας. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Αψβούργος κυβερνήτης του καντονίου Ούρι, ο Γκέρλαχ φον Χάσσλινγκερ, κάλεσε τους Ελβετούς χωρικούς να δείξουν τις ικανότητές τους στο τόξο-βαλλίστρα. Ο Γουλιέλμος Τέλος ήταν ο καλύτερος σκοπευτής και κατάφερε να βάλει ένα μήλο στο κεφάλι του γιου του Χάσσλινγκερ από απόσταση 80 μέτρων.

Πώς ήταν η Ελβετική Συνομοσπονδία τον 15ο και 16ο αιώνα;

Τον 15ο και 16ο αιώνα, η Συνομοσπονδία κατάφερε να κερδίσει περισσότερες ομοσπονδίες από όλες τις κατευθύνσεις μέσω διαπραγματεύσεων, αλλά και μέσω πολέμων και επιδρομών. Στο γύρισμα του 15ου και του 16ου αιώνα, οι Συνομοσπονδιακοί ήταν τόσο ισχυροί όσο και ο βασιλιάς της Γαλλίας εκείνη την εποχή.

Οι Ελβετοί κατάφεραν τελικά να νικήσουν τους ισχυρούς Βουργουνδούς και έγιναν η ισχυρότερη δύναμη στη νότια Γερμανία. Αυτή η δύναμη έφτασε στο τέλος της το 1515, όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας, Φραγκίσκος Α΄, νίκησε έναν στρατό των Συνομοσπονδιακών στη μάχη για το Μιλάνο. Αυτή η γαλλική νίκη στο Μαρινιάνο σήμανε το τέλος της επέκτασης της Συνομοσπονδίας προς το παρόν.

Ο Ελβετός μεταρρυθμιστής Ulrich Zwingli φοράει καπέλο.

Ο Ulrich Zwingli και η Μεταρρύθμιση

Ο Ούλριχ Ζβίνγκλι ήταν πάστορας στη Ζυρίχη και λάτρευε πολύ τα γραπτά του Μαρτίνου Λούθηρου. Ωστόσο, είχε διαφορετική ιδέα για τη σημασία του Μυστικού δείπνου του Κυρίου από ό,τι ο Λούθηρος. Γι' αυτόν, ο Μυστικός Δείπνος του Κυρίου είχε συμβολική σημασία, ενώ ο Λούθηρος ήταν πεπεισμένος ότι ο Χριστός είχε πραγματικά μεταμορφώσει το κρασί και το ψωμί. Οι δύο τους είχαν μια μεγάλη διαφωνία σχετικά με αυτό. Βέβαια δεν ήταν η μόνη διαφορά τους. Είχαν διαφορετικές απόψεις για το ρόλο του κράτους στην Εκκλησία, για τη σημασία της λαϊκής κυριαρχίας και για τη σχέση μεταξύ των δύο φύλων. Ως προς το τελευταίο ο Ζβίνγκλι πίστευε ότι οι γυναίκες έπρεπε να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες στην Εκκλησία. ενώ ο Λούθηρος πίστευε ότι οι γυναίκες έπρεπε να υποτάσσονται στους άνδρες.

Αυτό οδήγησε σε μια διαφορετική Θρησκευτική Μεταρρύθμιση στην Ελβετία από ό,τι στη Γερμανία, και οι οπαδοί του Zwingli και αργότερα του Καλβίνου αναφέρονται ως "Μεταρρυθμισμένοι". Οι οπαδοί του Λουθήρου ήταν οι Λουθηρανοί. Ακόμη και σήμερα, εξακολουθεί να γίνεται διάκριση μεταξύ Προτεσταντών-Μεταρρυθμισμένων και Προτεσταντών-Λουθηρανών.

Όπως παντού στην Ευρώπη, έτσι και στην Ελβετία έγιναν σφοδροί θρησκευτικοί πόλεμοι. Στο τέλος, η Ελβετία αποφάσισε ότι θα έπρεπε να εναπόκειται στα επιμέρους καντόνια να αποφασίσουν σε ποια πίστη θα προσχωρήσουν. Δεν ήθελαν να βασίζονται σε μια κεντρική αρχή, αλλά αποφάσιζαν ανάλογα με την περιοχή που διοικούσαν.

Η Ελβετική Δημοκρατία, 1798/99

Από τον Τριακονταετή Πόλεμο στη Γαλλική Επανάσταση

Οι Ελβετοί έμειναν έξω από τον τριακονταετή πόλεμο. Η Ειρήνη της Βεστφαλίας, η ειρηνευτική συνθήκη του 1648, εγγυήθηκε στους Ελβετούς την οριστική ανεξαρτησία τους από την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους.

Η Γαλλική Επανάσταση άφησε επίσης το σημάδι της στην Ελβετία. Το 1798, η Ελβετία ήταν μια χαλαρή συνομοσπονδία 13 καντονίων. Τα καντόνια ήταν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και είχαν διαφορετικά θρησκευτικά και πολιτικά συστήματα.Εκείνη τη χρονιά η Γαλλία εισέβαλε στην Ελβετία.  Ήθελαν να εφαρμόσουν τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελβετίας. Οι Γάλλοι νίκησαν τους Ελβετούς και κατέλαβαν τη χώρα. Ίδρυσαν μια νέα κυβέρνηση, την Ελβετική Δημοκρατία, η οποία βασίστηκε στα γαλλικά πρότυπα.

Η Ελβετική Δημοκρατία ήταν μια συγκεντρωτική κυβέρνηση. Είχε ένα ισχυρό κεντρικό κράτος που έλεγχε τα καντόνια. Η δημοκρατία επίσης επέβαλε την καθολική εκπαίδευση και την ελευθερία της θρησκείας. Η Ελβετική Δημοκρατία δεν ήταν δημοφιλής σε όλα τα καντόνια. Τα καθολικά καντόνια αντιτάχθηκαν στη δημοκρατία και στην κοσμική εκπαίδευση. Το 1802, τα καθολικά καντόνια εξεγέρθηκαν και νίκησαν τους Γάλλους.

Η Γαλλία υποχώρησε από την Ελβετία και η χώρα επανήλθε στην προηγούμενη κατάσταση της συνομοσπονδίας. Ωστόσο, η εισβολή της Γαλλίας είχε σημαντικές επιπτώσεις στην Ελβετία. Οι Ελβετοί άρχισαν να σκέφτονται τον εαυτό τους ως μια ενιαία χώρα και όχι ως μια συλλογή ανεξάρτητων καντονίων.

Το 1848 η Ελβετία υιοθέτησε ένα νέο σύνταγμα, το οποίο ίδρυσε την Ελβετική Συνομοσπονδία. Το νέο σύνταγμα έδωσε περισσότερη εξουσία στο κεντρικό κράτος, καθιέρωσε τη δημοκρατία ως το επίσημο πολιτικό σύστημα και καθιέρωσε την ουδετερότητα ως την επίσημη εξωτερική πολιτική.

Με απλά λόγια, η Ελβετία έγινε μια πιο ενωμένη και δημοκρατική χώρα, η οποία δεσμεύτηκε να μην συμμετέχει σε πολέμους. Κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων, η Ελβετία ήταν επίσης ουδέτερη.

Η Ελβετία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

Η Ελβετία παρέμεινε ουδέτερη. Από τη μία πλευρά, οι πρόσφυγες βρήκαν καταφύγιο στην Ελβετία- από την άλλη, η Ελβετία αρνήθηκε να δεχτεί πολλούς, ιδίως Εβραίους πρόσφυγες. Η αποδοχή συνδεόταν συχνά με το πορτοφόλι του πρόσφυγα. Ήταν ευκολότερο για τους πλούσιους να γίνουν δεκτοί από ό,τι για τους φτωχότερους. Οι ελβετικές τράπεζες συμμετείχαν επίσης στο ναζιστικό καθεστώς αδικίας. Χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των χρημάτων που αφαιρέθηκαν από τον εβραϊκό πληθυσμό στο εξωτερικό.

Η Ελβετία σήμερα

Σήμερα, η Ελβετία είναι ένα ομοσπονδιακό κράτος με 26 καντόνια. Αυτά τα καντόνια έχουν τις ρίζες τους στην ιστορία. Πρόκειται για τα καντόνια που είχαν ήδη ενωθεί στην Ελβετική Συνομοσπονδία. Παρόλο που τα ελβετικά καντόνια είναι παρόμοια με τα γερμανικά ομόσπονδα κρατίδια, έχουν πολύ μεγαλύτερη ανεξαρτησία, καθώς μπορούν να ψηφίζουν τους δικούς τους νόμους. Η Ελβετία είναι ομοσπονδιακό κράτος, πράγμα που σημαίνει ότι αποτελείται από επιμέρους ομόσπονδα κράτη.

Αν και η Ελβετία βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης, δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ελβετοί εξακολουθούν να έχουν το δικό τους νόμισμα, το ελβετικό φράγκο. Ωστόσο, υπάρχουν πάντα συζητήσεις σχετικά με το αν οι Ελβετοί θα πρέπει να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εντός της Ελβετίας, ωστόσο, ο αριθμός εκείνων που τάσσονται κατά της ΕΕ είναι μεγαλύτερος από εκείνους που τάσσονται υπέρ.

Γιατί η Ελβετία δεν θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ;

Η Ελβετία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν κοιτάξετε τη θέση της Ελβετίας στο χάρτη, βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της Ευρώπης. Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Ελβετοί δεν θέλουν να ενταχθούν στην ΕΕ.

Η ουδετερότητα και η ανεξαρτησία είναι πολύ σημαντικές για τους Ελβετούς. Η στάση τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου δείχνει πόσο σημαντική είναι γι' αυτούς αυτές οι θέσεις . Και τότε οι Ελβετοί παρέμειναν ουδέτεροι και ανεξάρτητοι. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ παραιτούνται από λίγη εξουσία, επειδή η Ένωση μπορεί επίσης να αποφασίζει από κοινού για όλα τα κράτη. Και αυτό ακριβώς δεν θέλουν οι Ελβετοί. Θέλουν να αποφασίζουν μόνοι τους.

Ακόμη και μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, η Ελβετία παρέμεινε ουδέτερη. Παρόλο που αυτό ήταν μια σαφής παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

Τι σημαίνει άμεση δημοκρατία;

Οι Ελβετοί μπορούν να έχουν άμεσο λόγο για ορισμένα θέματα μέσω δημοψηφισμάτων. Τέτοια δημοψηφίσματα διεξάγονται αρκετές φορές το χρόνο. Δεν αποφασίζεται κάθε νόμος με αυτόν τον τρόπο, αλλά οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν για έναν νόμο εάν συγκεντρωθεί ένας συγκεκριμένος αριθμός υπογραφών Ελβετών πολιτών.

Αφήστε μια απάντηση