Κλοντ Μονέ – Ανάλυση Έργου
Κλοντ Μονέ, Εντύπωση, Ανατολή του Ήλιου (Impression, soleil levant), 1872
Λάδι σε μουσαμά, 50 × 65 εκ., Μουσείο Μαρμοτάν Μονέ (Musée Marmottan Monet), Παρίσι
Πηγή εικόνας: Wikimedia Commons (Public Domain)
Το 1874, ο κριτικός τέχνης Λερουά (Louis Leroy), παρατηρώντας τον πίνακα του Μονέ, βάφτισε το κίνημα ειρωνικά Ιμπρεσιονισμό, ονομασία όμως που ο Μονέ και οι φίλοι του υιοθέτησαν.
Ένα ευθυμογραφικό περιοδικό έγραφε το 1876:
«Η οδός Λε Πελτιέ είναι πραγματικά οδός ολέθρου. Μετά την πυρκαγιά στην Όπερα, μας περιμένει εκεί ακόμη μία συμφορά. Μόλις άνοιξε μια έκθεση στην γκαλερί Ντυράν-Ρυέλ, που υποτίθεται ότι περιέχει έργα τέχνης. Μπαίνω μέσα, και τα έκπληκτα μάτια μου αντικρίζουν κάτι φρικιαστικό. Πέντε ή έξι τρελοί, ανάμεσά τους και μια γυναίκα, εκθέτουν από κοινού τα έργα τους. Είδα ανθρώπους να σκάνε στα γέλια μπροστά σε αυτές τις εικόνες, η δική μου όμως η καρδιά μάτωσε. Αυτοί οι λεγόμενοι καλλιτέχνες θεωρούν πως είναι επαναστάτες και ονομάζονται Ιμπρεσιονιστές. Παίρνουν ένα κομμάτι μουσαμά, μπογιές και πινέλο, τον πασαλείβουν στην τύχη με μερικές κηλίδες χρώμα και υπογράφουν τον δήθεν πίνακα. Είναι μια παραίσθηση, ακριβώς όπως των τροφίμων ενός φρενοκομείου που μαζεύουν πέτρες από το δρόμο πιστεύοντας πως έχουν βρει διαμάντια». [Πηγή: Ε. Χ. Γκόμπριχ, Το χρονικό της τέχνης, μετάφρ. Λ. Κάσδαγλη, Αθήνα: ΜΙΕΤ, 2η έκδοση (ανατύπωση), 2000, σελ. 519.]
Πηγές εικόνων: Wikimedia Commons (Public Domain)
Τελικά, ποια είναι η αλήθεια;