Χωρίς κατηγορία

Τα σχολεία του μέλλοντος θα έχουν καλύτερο εξοπλισμό στα γυμναστήρια στα εργαστήρια φυσικής και χημείας, ενώ δεν θα πραγματοποιούνται εξετάσεις και τα διαγωνίσματα όπως τα ξέρουμε θα καταργηθούν,αφού δεν θα υπάρχουν πια για την αξιολόγηση των μαθητών αλλά για την καλύτερη εκπαίδευσή τους. Τέλος πολλές φορές το μάθημα θα γίνεται διαδικτυακά και οι μαθητές δεν θα χρειάζεται να παρευρίσκονται στο σχολείο τόσο νωρίς το πρωί. Τώρα ας πάμε στο σήμερα. Από τη μια έχεις μια γεμάτη μέρα οπότε δεν βαριέσαι , αλλά από την άλλη αυτό το πρωινό ξύπνημα είναι πραγματικά κακό. Είναι αυτή η στιγμή που κοιμάσαι ωραία και καλά και ξαφνικά σου φωνάζουν πως είναι εφτά και μισή και πρέπει να ξυπνήσεις γιατί αλλιώς θα αργήσεις για το σχολείο. Αφού μετά από υπερπροσπάθεια καταφέρνεις να σηκωθείς επιτέλους, ξεκινάς να ετοιμάζεσαι. Βέβαια αυτό δεν πάει πάντα τόσο καλά, γιατί ναι μεν έχεις σηκωθεί αλλά το μυαλό σου δεν δουλεύει. Έτσι σαν ζόμπι κυριολεκτικά κυκλοφορείς και κάποια στιγμή φτάνεις στην εξώπορτα κουτουλώντας, αλλά έχοντας κάνει μεγάλη πρόοδο, αφού μπορείς να φύγεις για το σχολείο σε μια φυσιολογική περίπου κατάσταση και ώρα. Βέβαια ποτέ δεν είναι τόσο απλό. Όλο και κάτι θα ξεχάσεις… ίσως το κλειδάκι από το ντουλάπι ίσως το φαγητό αλλά αυτά είναι μικρά πράγματα. Εγώ έχω καταφέρει να ξεχάσω την τσάντα ολόκληρη. Τι πιο φυσιολογικό; Τουλάχιστον στο μέλλον αφού το μάθημα θα γίνεται από το σπίτι μέσω υπολογιστή δεν θα χρειάζεται να ξυπνάμε τόσο νωρίς και δεν θα ξεχνάμε όλα μας τα πράγματα αφού θα βρίσκονται δίπλα μας.

Από τις καινοτομίες των δύο σχολείων πιο ενδιαφέρουσα μου φαίνεται αυτή του εκπαιδευτικού ιδρύματος Lindfield Learning Village. Πιστεύω πως τα παιδιά  θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να επιλέγουν ο θέμα με ο οποίο θέλουν να ασχοληθούν ώστε να τα αντιπροσωπεύει. Με αυτό το τρόπο δεν θα υπάρχουν διαμαρτυρίες και οι μαθητές θα είναι πιο ενεργοί και θα κάνουν με χαρά τα μαθήματά τους. Επιπλέον η διδασκαλία κάποιων μαθημάτων από άτομα άλλων ειδικοτήτων και ηλικιών, που δεν αποτελούν καθηγητές του σχολείου, κάνει το μάθημα πιο πρακτικό και ευχάριστο. Έτσι τα παιδιά θα μάθουν πολλά για την πραγματική ζωή. Τέλος το γεγονός πως δεν θα υπάρχουν τάξεις θα δίνει στα παιδιά ένα αίσθημα ελευθερίας. Αντίθετα στο άλλο σχολείο τα παιδιά θα παρακολουθούνται διαρκώς γεγονός που μπορεί να τα αναγκάσει να μη είναι ο πραγματικός τους εαυτός προσπαθώντας να δώσουν μία καλή εικόνα ή απλά αυτό που κάποιος θα ήθελε να δει.

Το σχολείο στις μέρες μας έχει πολλά θετικά αλλά και πολλά αρνητικά στοιχεία, που θα μπορούσαν μελλοντικά να αλλάξουν.
Ένα από τα ¨αγκάθια¨ του σημερινού σχολείου, που βασανίζει πραγματικά τους μαθητές, είναι το πρωινό ξύπνημα ή με άλλα λόγια το πρωινό βασανιστήριο. Στο σχολείο του μέλλοντος, όλα τα παιδιά θα ήταν ευτυχισμένα αν ξυπνούσαν αργότερα για να πάνε στο σχολείο.
Επιπλέον θα ήταν πιο διασκεδαστικό για τα παιδιά να κάνουν το μάθημα μέσω μια ηλεκτρονικής συσκευής παρά με αυτά τα ατελείωτα βιβλία. Ακόμα θα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον για όλους τους μαθητές αν υπήρχαν περισσότερα μαθήματα σχετικά με διάφορα θέματα γιατί έτσι δεν θα ¨βαριούνταν¨ να παρακολουθούν συνεχώς τα ίδια αντικείμενα.
Τέλος, κάτι πάρα πού ενδιαφέρον που θα βοηθούσε και τα παιδιά να μάθουν με έναν πιο ευχάριστο τρόπο, θα ήταν, όταν ο καιρός θα είναι καλός, τα παιδιά να μπορούν να παρακολουθούν μαθήματα έξω από το σχολείο, σε ένα πιο όμορφο και ζωντανό περιβάλλον από αυτό της τάξης. Στα σημερινά σχολεία τα παιδιά, βρίσκονται κλεισμένα σε μια αίθουσα συνεχώς και γι’ αυτό πολλές φορές δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν και να συγκεντρωθούν στο μάθημα. Υπάρχουν στιγμές που οι δάσκαλοι τα σκουντάνε για να δουν αν είναι ξύπνια!
Τα σχολεία λοιπόν του μέλλοντος χωρούν πολλές αλλαγές και πολλές φρέσκιες ιδέες! Μακάρι πολλές από αυτές να πραγματοποιηθούν.

Όλοι έχουμε αναρωτηθεί κάποια στιγμή πως μπορεί να μοιάζουν τα σχολεία του μέλλοντος. Ο κόσμος εξελίσσεται καθημερινά, οπότε γιατί να μην εξελιχθούν και τα σχολεία; Κάποια σχολεία στο εξωτερικό, μάλιστα, έχουν κάνει ήδη την αρχή.

Ίσως τα σχολεία του μέλλοντος να σημάνουν το τέλος βαρετών συνηθειών και παλιών παιδαγωγικών μεθόδων. Σκεφτείτε πως θα ήταν αν η τηλεκπαίδευση εντασσόταν στην καθημερινότητά μας. Τέλος το βαρετό ξύπνημα και τα μαθήματα 8: 00 το πρωί! Ο καθένας θα μπορούσε να μπαίνει ό, τι ώρα θέλει και δεν θα ελεγχόταν για αυτό. Ακόμα και τους αγαπημένους μας καθηγητές θα είχαμε την ευκαιρία να τους βλέπουμε μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μας.

Ίσως, επίσης, ο όρος μάθημα, έτσι όπως τον γνωρίζουμε όλοι, να μετατραπεί στο μέλλον σε κάτι περισσότερο πρακτικό και ενδιαφέρον και λιγότερο δασκαλοκεντρικό, κάτι που ακούγεται συχνά στα σχολεία σήμερα. Λοιπόν, μία μέθοδος που δοκιμάζεται, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και να αλλάξει την έννοια του μαθήματος. Όχι πλέον δάσκαλος, αλλά μαθητές θα μπορούσαν σύμφωνα με πληροφορίες που τους δίνονται να παρουσιάσουν στην τάξη ένα μέρος του μαθήματος. Έτσι, θα καταλάβαιναν ότι αποτελούν και αυτοί μέρος του μαθήματος.

Τα σχολεία του μέλλοντος μας περιμένουν, πιο σύγχρονα και ανανεωμένα. Μέχρι τότε, αν βοηθήσουν όλοι, σίγουρα κάποια από τα προβλήματα θα έχουν αντιμετωπιστεί και κάποια στερεότυπα και συνήθειες θα έχουν αλλάξει. Παρόλα αυτά, αυτές οι αλλαγές θα κάνουν τους μαθητές του μέλλοντος να μην αντιμετωπίζουν το σχολείο ως υποχρέωση.

Σύμφωνα με την εν λόγω υπουργική απόφαση όλα τα σχολεία της χώρας θα παραμείνουν κλειστά για την προστασία της δημόσιας υγείας και τη μείωση της εξάπλωσης του νέου κορονοϊού. Μαθήματα υπερσύγχρονης τηλεκπαίδευσης θα πραγματοποιούνται ώστε να μη χαθεί η σχολική χρονιά…

Τα ακούν αυτά οι γονείς στην τηλεόραση και θαυμάζουν…      Σύγχρονη εκπαίδευση, μπράβο στο υπουργείο, μπράβο στους καθηγητές που ενδιαφέρονται… όταν ταυτόχρονα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας προσπαθούν να εγγραφούν χιλιάδες μαθητές, το σύστημα κολλάει και βγαίνει στην οθόνη error…

Error η ιστοσελίδα, error και οι καθηγητές που τους στέλνουμε συνεχώς e-mail ότι δεν μπορούμε να μπούμε στη σελίδα, error και η εκπαίδευση, καλά εκείνη έτσι κι αλλιώς ήταν error…

Και μετά οι καθηγητές, λες και έχει πετύχει το πρώτο βήμα, δηλαδή να καταφέρουμε αρχικά να εγγραφούμε στην ιστοσελίδα του σχολείου, μας λένε να προχωρήσουμε τη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης και να συνδεθούμε για OnLine μάθημα με όλη την τάξη.  Έτσι ο καθηγητής προσπαθεί να συντονίσει την τάξη, όσους δηλαδή κατάφεραν να συνδεθούν και όσους θυμήθηκε να προσκαλέσει στη συνομιλία,οι περισσότεροι μαθητές μιλούν μεταξύ τους, άλλοι φτιάχνονται στην κάμερα, άλλοι κλείνουν ηχείο και κάμερα και δεν ασχολούνται με το… μάθημα. Και όταν στο τέλος καταφέρνουμε, επιτέλους να συνδεθούμε, ο καθηγητής μας κλείνει τα μικρόφωνα για να επικρατεί ησυχία και εμείς, επειδή φυσικά ο ήχος δεν είναι καλός , ακούμε τον καθηγητή δύο φορές λες και είμαστε σε κανένα φαράγγι και έχει αντίλαλο… ή μάλλον ηχώ, όπως μας λένε και οι φιλόλογοι.

Και να ‘ταν μόνο αυτό;  Έχουν βάλει σκοπό να προχωρήσουν και την ύλη και να αρχίσουν να μας βάζουν ασκήσεις και στα καινούργια!Εδώ έχουμε ξεχάσει κι αυτά που ξέρουμε , τόσο καιρό χωρίς σχολείο, όσα τέλος πάντων είχαμε μάθει… και θέλουν να μας μάθουν κι άλλα;

Και έτσι με τούτα και με… ΚΙΝΑ, μάθημα και ασκήσεις κάνουμε με το ζόρι, τελειώνει και η μπαταρία από το κινητό, και κάπως έτσι κυλά η ζωή μας, πάντα με το σύνθημα «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ», ψύχραιμοι και δημιουργικοί…

Τις τελευταίες 20 μέρες η χώρα αντιμετωπίζει μια πρωτόγνωρη κατάσταση η οποία επηρεάζει το σύνολο των κάτοικων της. Κατά συνέπεια, οι μα8ητές αντιμετωπίζουν και εκείνοι μια απρόσμενη συνθήκη. Η μαθητική ζωή όπως την ξέραμε δεν υπάρχει πια. Φυσικά όλοι αναπολούμε το πρωινό ξύπνημα, που έδινε χαρά και ενέργεια στην ζωή των μαθητών. Αντίθετα, τώρα ο καθένας ξυπνάει ότι ώρα θέλει και ακόμα περισσότερο αντί να κοιμούνται οι μαθητές μπορούν τώρα να μένουν ξύπνιοι μέχρι αργά. Οι δυσκολίες όμως δεν τελειώνουν εκεί. Μία σειρά προβλημάτων ταλανίζουν τους μαθητές καθώς δεν πραγματοποιούνται ούτε οι απογευματινές εξωσχολικές δραστηριότητες, γεγονός που αναγκάζει πολλούς από εμάς να συμβιβαζόμαστε παίζοντας βιντεοπαιχνίδια συνδεδεμένοι με τους φίλους μας. Παράλληλα ένα ακόμα πιο βαρύ πλήγμα είναι ότι χάθηκαν προγραμματισμένα πρόχειρα διαγωνίσματα ενώ τα καθημερινά εφτάωρα και τα συνεπακόλουθα καθήκοντα για αυτά έχουν αντικατασταθεί από σκόρπιες ασκησούλες και ίσος καμιά ώρα μάθημα με τηλεδιάσκεψη. Συμπερασματικά, ο Κορωνοϊός έχει δυσκολέψει πάρα πολύ την ζωή των μαθητών οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ να μην ανοίξουν ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ καθόλου μέχρι το καλοκαίρι και να ζήσουν έτσι για πρώτη φορά την απίστευτη εξέλιξη ενός εξαμήνου διακοπών.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι έχει και τα καλά του αυτός ο κορονοϊός  ξυπνάς όποτε θες κάθεσαι όλοι την μέρα στο σπίτι και δεν κάνεις απολύτως τίποτα. Ε, τώρα  που άρχισαν και τα ηλεκτρονικά μαθήματα  ξενέρωσα λίγο, αλλά  και πάλι είναι μόνο μια ώρα και μέχρι να μπει ο δάσκαλος μέχρι να μπουν και οι υπόλοιποι μαθητές κάνουμε μάθημα δέκα λεπτά και αυτά τα δέκα λεπτά μιλάμε ο ένας με τον άλλον για το πώς ήταν η μέρα μας και δεν ασχολούμαστε με το μάθημα. Έμαθαν τώρα όλοι και μας φορτώνουν με ασκήσεις για το σπίτι ΑΜΑΝ !!!!  Σταματήστε με τις ασκήσεις, στοίχημα ότι κάνεις δεν τις κάνει και δίκιο έχουν τέτοιες μέρες αντί να ξεκουραζόμαστε θα κάνουμε τις ασκήσεις. Σας γελάσανε . Μακάρι να κρατήσει ο ιός κανά μήνα ακόμα και μετά βλέπουμε αν θα πατήσουμε το πόδι μας έστω στο προαύλιο του σχολείου.

Στις μέρες μας, όταν αναφέρεσαι στα σχολεία του σήμερα γνωρίζεις βαθιά μέσα σου ότι δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερα συναρπαστικό. Οι φαντασιώσεις από τις αμερικάνικες ταινίες ποτέ δεν πραγματοποιούνται. Πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, γονείς και πολλοί άλλοι, βλέπουν την κατάσταση της εκπαιδευτικής μας καθημερινότητας, εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις, "εκσυγχρονίζουν" το εκπαιδευτικό σύστημα, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν, αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από τις προσδοκίες του Υπουργείου Παιδείας και του καθενός μας. Με λίγα λόγια, έχουμε κολλήσει στο παγιωμένο παρελθόν. Το όνειρο ενός υπερσύγχρονου σχολείου με ένα διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας που δεν θα περιλάμβανε απλώς την ανάθεση εργασιών στους μαθητές παραμένει και θα παραμένει για καιρό ακόμη ένα ανεκπλήρωτο όνειρο. Τα σημερινά σχολεία δεν είναι εξοπλισμένα με τεχνολογία και εργαστήρια, πράγμα που οδηγεί στην θεωρητική εκπαίδευση των μαθητών και όχι στην πρακτική, μετατρέποντας τους μαθητές σε τρελά πράσινα παπαγαλάκια. Δηλαδή η έλλειψη τεχνολογικών μέσων αποτελεί κύριο παράγοντα στην αδιαφορία των μαθητών κατά τη διάρκεια του μαθήματος, ο Κώστας ψάχνει να βρει την κολλημένη τσίχλα, η Μαρία πετάει χαρτάκια, ο Ηλίας πέφτει από την καρέκλα λόγω σφοδρής υπνηλίας και πάει λέγοντας. Και ως γνωστόν, οι σημερινοί έφηβοι είναι κολλημένοι στα κινητά τους, πράγμα που συνεπάγεται ότι ο εκσυγχρονισμός θα αποδειχτεί αποτελεσματικός και "φιλικός" αφού η εκπαίδευση θα σχετίζεται και με τον κόσμο των εφήβων.

Τελευταία γίνεται λόγος για αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες τις βαθμίδες ενώ συχνές είναι και οι αναφορές στο σχολείο του μέλλοντος.Πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν θα έχει καμία σχέση με το σημερινό σχολείο. Οι αλλαγές θα σχετίζονται τόσο με τον τρόπο διδασκαλίας όσο και με τη σχέση μαθητών-καθηγητών.

Αρχικά σε σχέση με το κτίριο, θα είναι υπερσύγχρονο, λειτουργικό και το κέντρο του θα είναι ο μαθητής. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θα επαρκούν για όλους τους μαθητές και θα έχουν ενσωματωμένα ειδικά διαμορφωμένα προγράμματα ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες ακόμη και του πιο απαιτητικού μαθητή. Στο χώρο του σχολείου θα υπάρχουν ακόμη κλειστά γυμναστήρια για πολλές δραστηριότητες ανάλογα με τις προτιμήσεις των μαθητών. Επίσης στο σχολείο του μέλλοντος δεν θα υπάρχουν βιβλία και όλα τα μαθήματα θα γίνονται μέσω φορητών υπολογιστών και τάμπλετ με μετάφραση σε όλες τις γλώσσες.

Επιπλέον σε σχέση με την εκπαίδευση, το σχολείο του μέλλοντος στοχεύει να διδάξει στα παιδιά την αξία των κοινών δραστηριοτήτων μέσα από τα “ αληθινά προβλήματα του κόσμου και της ζωής”. Κάποια από τα μαθήματα θα παραδίδονται από άτομα άλλων ειδικοτήτων. Το σύστημα αυτό θέλει να επαναπροσδιορίσει την έννοια της γνώσης και τον τρόπο παράδοσης του μαθήματος. Επιπροσθέτως, τα μαθήματα θα παραδίδονται σε τρεις ξεχωριστούς χώρους,σε αμφιθέατρα, σε αίθουσες με περιορισμένο αριθμό  παιδιών και σε χώρους όπου το κάθε παιδί θα μπορεί να συγκεντρώνεται και να μελετάει μόνο του. Τέλος τα παιδιά θα αξιολογούνται και θα εξετάζονται μέσα από ένα τελείως διαφορετικό σύστημα  αξιολόγησης στο οποίο θα επιλέγουν ένα θέμα που τα προβληματίζει και τα αφορά. Αυτό θα το παρουσιάσουν με τον τρόπο και στον χρόνο που εκείνα επιθυμούν.

Έτσι φαντάζομαι το σχολείο του μέλλοντος, ένα σχολείο που θα καλύπτει τις ανάγκες, θα τους ικανοποιεί και θα τους προμηθεύει με σωστά εφόδια για τη ζωή τους.

Το μεγαλύτερο θέμα υπό συζήτηση αυτόν τον καιρό είναι ο κορονοιος, εννοείται πως είναι λογικό αφού έχει μεταβάλει τις ζωές μας τόσο έντονα. Αρχικά το ποιο για εμάς τα παιδιά είναι το ότι δεν έχουμε σχολείο που αυτό μας φαίνεται πολύ θετικό παρόλο την σημαντικότητα του. Θεωρούμε αυτόν τον ιο τον σωτήρα μας αλλά δεν σκεφτόμαστε την επικινδυνότητα του.Όλα τα παιδιά κάθονται και δεν κινούνται από τον καναπέ από την βαρεμάρα τους και παρόλα αυτά το θεωρούν
καλύτερο από το σχολείο , ίσως γιατί είναι σαν ένα μεγάλο διάλειμμα από το άγχος την βιασύνη και τις υποχρεώσεις. Αντιθέτως χάρεις την ανεπτυγμένη τεχνολογία το υπουργείο παιδείας βρήκε τον τρόπο ώστε παιδιά και καθηγητές θα μπορούν να κάνουν διαδικτυακά μαθήματα ώστε να μην καθυστερήσουν την ύλη και τα παιδιά να μην ξεχάσουν πως υπάρχει σχολείο.Έτσι έχουν ανατεθεί πολλά μαθήματα στα παιδιά για να μπορούν να εξασκούνται , για αυτό τελικά τα παιδιά αγαπούν τόσο πολύ το σχολείο , γιατί ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις κάπως θα μπορέσει να τους κάνει να είναι πιο εργατικοί και να μην μένουν στάσιμοι .Που να ήξεραν πως όλα αυτά γίνονται για το καλό τους .

Στις μέρες μας, όταν αναφέρεσαι στα σχολεία του σήμερα γνωρίζεις βαθιά μέσα σου ότι δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερα συναρπαστικό. Οι φαντασιώσεις από τις αμερικάνικες ταινίες ποτέ δεν πραγματοποιούνται. Πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, γονείς και πολλοί άλλοι, βλέπουν την κατάσταση της εκπαιδευτικής μας καθημερινότητας, εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις, "εκσυγχρονίζουν" το εκπαιδευτικό σύστημα, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν, αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από τις προσδοκίες του Υπουργείου Παιδείας και του καθενός μας. Με λίγα λόγια, έχουμε κολλήσει στο παγιωμένο παρελθόν. Το όνειρο ενός υπερσύγχρονου σχολείου με ένα διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας που δεν θα περιλάμβανε απλώς την ανάθεση εργασιών στους μαθητές παραμένει και θα παραμένει για καιρό ακόμη ένα ανεκπλήρωτο όνειρο.

Τα σημερινά σχολεία δεν είναι εξοπλισμένα με τεχνολογία και εργαστήρια, πράγμα που οδηγεί στην θεωρητική εκπαίδευση των μαθητών και όχι στην πρακτική, μετατρέποντας τους μαθητές σε τρελά πράσινα παπαγαλάκια. Δηλαδή η έλλειψη τεχνολογικών μέσων αποτελεί κύριο παράγοντα στην αδιαφορία των μαθητών κατά τη διάρκεια του μαθήματος, ο Κώστας ψάχνει να βρει την κολλημένη τσίχλα, η Μαρία πετάει χαρτάκια, ο Ηλίας πέφτει από την καρέκλα λόγω σφοδρής υπνηλίας και πάει λέγοντας. Και ως γνωστόν, οι σημερινοί έφηβοι είναι κολλημένοι στα κινητά τους, πράγμα που συνεπάγεται ότι ο εκσυγχρονισμός θα αποδειχτεί αποτελεσματικός και "φιλικός" αφού η εκπαίδευση θα σχετίζεται και με τον κόσμο των εφήβων.