Γεράσιμος Αγγελάτος - Ναυτικός 

                                                                                                          Γιάννης Σιούτης :  Πώς αποφασίσατε να γίνετε ναυτικός;

Γερ. Αγγελάτος: Μου άρεσε η θάλασσα. Ήταν κάτι που ήθελα να το δοκιμάσω… Να δω πώς είναι μέσα στη θάλασσα, πώς ζουν σε ένα βαπόρι, πώς κοιμούνται και πώς είναι γενικότερα η ζωή τους. Το κυριότερο όμως ήταν ότι μου άρεσε η θάλασσα

Σπύρος Ρουμπάτης: Κάνετε χρόνια αυτό το επάγγελμα;

Γερ. Αγγελάτος: Περίπου στα 10 χρόνια

Δημήτρης Αλυσανδράτος: Από ποια ηλικία αποφασίσατε ότι θέλετε να κάνετε αυτό το επάγγελμα;

Γερ. Αγγελάτος: Από μικρό παιδί, από την ηλικία σας. Δεν συμφωνούσαν όμως οι γονείς μου, γιατί δεν τους άρεσε το επάγγελμα. Όταν κατάφερα από μόνος μου να  αποφασίζω για τον εαυτό μου πήγα στη θάλασσα. Ήταν όμως αργά για να πάω στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων για αυτό προσπάθησα να ανέβω ιεραρχικά.

Τάσος Καλογηράτος: Ταξιδεύετε με το ίδιο πλοίο;

Γερ. Αγγελάτος: Όχι , ούτε με το ίδιο πλοίο ούτε με την ίδια εταιρεία. Τυχαίνει κάποιες φορές να πας στο ίδιο πλοίο αλλά δύσκολα να συναντήσεις τους ίδιους συναδέλφους.

Εριέττα Πολλάτου: Είναι δύσκολο για εσάς να λείπετε συχνά από το σπίτι σας , από τον τόπο σας;

Γερ. Αγγελάτος: Ναι, είναι δύσκολο να λείπεις από το σπίτι σου , από την οικογένειά σου είτε λέγεται σύζυγος και παιδιά είτε γονείς. Ιδιαίτερα, όταν δεν μπορείς να έχεις επικοινωνία μαζί τους. Όταν βρίσκεσαι σε έναν ωκεανό, η επικοινωνία δεν υπάρχει ή είναι πολύ δύσκολη. Είναι πολύ δύσκολο να μην ξέρεις αν πίσω η οικογένειά σου είναι όλοι καλά.

Ελένη Αγγελάτου: Πώς γίνεται η επικοινωνία με την οικογένειά σας;

Γεράσιμος Αγγελάτος: Υπάρχουν ειδικές τηλεκάρτες που αγοράζεις . Ο άλλος τρόπος είναι το internet , που υπάρχει πια στα περισσότερα πλοία . Όμως δεν συμφέρει οικονομικά. Ο δορυφόρος είναι πιο φτηνός. Τις ημέρες που είμαστε στο λιμάνι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάρτες internet της χώρας για όσο διάστημα είμαστε εκεί.

Νίκος Παπαδάτος: Ποιες σπουδές ακολουθήσατε;

Γερ. Αγγελάτος: Έχω βγάλει μέχρι τη Β` Λυκείου και από εκεί και πέρα ανέβηκα με την ιεραρχία. Δηλαδή ό,τι λέει ο Ναυτικός Νόμος, με την ιεραρχία του καταστρώματος. Έβγαλα ένα φυλλάδιο από το Λιμενικό Σώμα και παρακολούθησα σεμινάρια πυροσβεστικών , σωστικών και ιατρικών μέσων, έτσι ώστε να μπορέσω να επιβιώσω εγώ ως άνθρωπος μέσα στη θάλασσα. Έπειτα συνέχισα… Έκανα κάποιο διάστημα μέσα στη θάλασσα για να δουν και οι ανώτεροι μου ( καπεταναίοι, υποπλοίαρχοι, πλοίαρχοι) ότι και μέσα στο πλοίο μπορώ να ανταπεξέλθω στα καθήκοντά μου, τα οποία δεν είναι ούτε λίγα ούτε εύκολα … πιστέψτε με! Υπάρχουν όμως και οι πιο πάνω σπουδές. Από ναυτόπαιδο, πρωτόμπαρκο πάνω σε ένα βαπόρι, πήγα  στο δεύτερο εξάμηνο στη σχολή Ασπροπύργου , που έμαθα κάποια δεύτερα σωστικά , πυροσβεστικά και ιατρικά μέσα , που είναι πολύ πιο δύσκολα , και κάποια πράγματα για το κατάστρωμα . Μετά από 2 -3 φορές που μπαρκάρισα προχώρησα για την άδεια του ναύτη, η οποία χωρίζεται σε δύο μέρη : το v24( η τρίτη σφραγίδα – στη γλώσσα μας- ) στο οποίο μαθαίνεις τα προχωρημένα σωστικά  και μπορείς πλέον να επιβιώσεις μόνος σου και να βοηθήσεις όποιο ναυτόπαιδο μπαίνει πρώτη φορά στο καράβι. Όλα αυτά βέβαια που μαθαίνεις και είναι στα χαρτιά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Μετά από περίπου 18 μήνες υποχρεωτικά περνάς ανώτερη εκπαίδευση , που είναι ό,τι έχεις κάνει συν κάποια ύλη που παίρνεις το δίπλωμα του ναύτη, το V25 με δικαιώματα ναυκλήρου. Πρέπει να εκπαιδευτείς τιμονιέρος – να οδηγάς το καράβι- και να καταλαβαίνεις τι σου λένε οι ανώτεροι σου.  Πρέπει να ξέρεις να διαβάζεις τους χάρτες , στα κομπιούτερ που πάει το βαπόρι και να εκτελείς κάθε εντολή της πυξίδας. Κάνεις τρία χρόνια ναύτης και μετά πηγαίνεις στα σχολεία για να πάρεις το δίπλωμα του ναυκλήρου. Μετά από ένα τετράμηνο παίρνεις όλες τις σφραγίδες και μετά περνάς ένα σχολείο πέντε ημερών – το οποίο πέρασα πρόσφατα- και πήρα επίσημα το δίπλωμα του ναυκλήρου του Εμπορικού Ναυτικού.

Ηλίας Κούρος : Περίπου πόσο καιρό λείπετε σε ένα ταξίδι;  

Γερ. Αγγελάτος: Το μικρότερο μπάρκο μου ήταν 7 μήνες και το μεγαλύτερο ήταν 18 μήνες το πιο πρόσφατο.

Ελένη Αγγελάτου: Τι τρώτε στο πλοίο;

Γερ. Αγγελάτος: Μέσα στο πλοίο υπάρχει ο μάγειρας και οι καμαρώτοι. Καθένας από το πλήρωμα κάθεται στην τραπεζαρία και τον σερβίρουν οι καμαρώτοι. Το κατώτερο πλήρωμα πηγαίνει στην κουζίνα και παίρνει το πιάτο του και πηγαίνει στην τραπεζαρία.

Τάσος Καλογηράτος : Υπήρχε κάποιο είδος φορτίου μετέφερε ένα πλοίο το οποίο κινδύνευσε;

Γερ. Αγγελάτος: Στα φορτηγά πλοία δεν υπάρχει κάποιο φορτίο που να θεωρούμε πιο επικίνδυνο από κάποιο άλλο . Οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Ας ξεκινήσουμε από τους πειρατές-συνήθως στην Αφρική-  οι οποίοι κυνηγάνε τα πάντα, ό,τι φορτίο έχει το πλοίο το θέλουν, γιατί είναι τριτοκοσμικές χώρες. Οι φουρτούνες επίσης είναι επικίνδυνες για τα σιτηρά – καλαμπόκια , στάρια – για το  τσιμέντο και την άμμο .

Αντέλα Καπεντάνι : Ποια ακριβώς είναι η ειδικότητά σας μέσα στο καράβι;

Γερ. Αγγελάτος: Αυτή τη στιγμή είμαι ναύκληρος. Οι ναυτικοί λέμε είναι ο μπόσης του καταστρώματος, ο υπεύθυνος όλων των εξωτερικών χώρων του πλοίου (αμπάρια ,κατάστρωμα, πλώρη, πρύμνη) συν ο έλεγχος του κομοδεσίου του πλοίου. Το κομοδέσιο είναι ο χώρος που μένουμε. Τον χώρο αυτόν στη στεριά τον λέτε το σπίτι μας . Για εμάς σπίτι μας είναι το κομοδέσιο. Εκεί υπάρχουν κάποια γραφεία : του υποπλοιάρχου, του γραμματικού, του ναυκλήρου. Από πάνω έχει τραπεζαρία , κουζίνα , καπνιστήρια. Ο πιο πάνω τέταρτος όροφος είναι καμπίνες του Α μηχανικού και του πλοίαρχου . Πιο πάνω είναι η εκκλησία μας, που είναι το πιο ψηλό μέρος του πλοίου . Είναι η γέφυρα που κυβερνάται το πλοίο, εκεί που γίνεται όλη η διαχείριση του πλοίου. Οποιοσδήποτε ανεβαίνει στη γέφυρα περνάει μπροστά από τις εικόνες και κάνει τον σταυρό του για να υπάρχει ήρεμη θάλασσα.

Εριέττα Πολλάτου : Πόσα άτομα είναι το πλήρωμα ;

Γερ. Αγγελάτος: 22 άτομα μέχρι 100.000 τόνους σε φορτηγά.

 Σπύρος Ρουμπάτης : Ποιος είναι ο δικός σας αγαπημένος χώρος στο καράβι;

Γερ. Αγγελάτος: Είναι η πλώρη, γιατί εκεί έμαθα να δουλεύω, εκεί πήρα όλους τους βαθμούς. Το θεωρώ το πιο σημαντικό σημείο.

Ελένη Αγγελάτου: Πώς βρίσκετε τον «δρόμο» στη θάλασσα;

Γερ. Αγγελάτος: Η κάθε χώρα έχει 90^ο.  Οι μοίρες είναι από 1 έως 360. Χρησιμοποιείς τα ραντάρ κι αυτά ακολουθείς.

 Τατιάννα Ζησιμάτου: Θα προτείνατε σε κάποιον να ασχοληθεί με το επάγγελμά σας και γιατί;

Γερ. Αγγελάτος: Ναι, θα το πρότεινα άφοβα, γιατί μέσα στη θάλασσα νιώθεις άλλος άνθρωπος. Καταλαβαίνεις ότι πρέπει να γίνεις δυνατός , μαθαίνεις να επιβιώνεις μόνος σου και με τις γνώσεις σου. Σήμερα είναι ένα επάγγελμα που εγώ θεωρώ ότι είναι το καλύτερο από οικονομικής άποψής . Πάνω από όλα όμως ποτέ το μυαλό μας δε σταματάει να λειτουργεί ακόμα και όταν κοιμόμαστε.

Ματούλα Θεοδωράτου: Ποιες είναι οι δυσκολίες του επαγγέλματός σας;

Γερ. Αγγελάτος: Οι δυσκολίες είναι πολλές. Από κάποια στιγμή που θα αναγκαστείς να πέσεις σε λιμάνι το πλήρωμα κινδυνεύει μέχρι και την ώρα που θα πάρεις το φυλλάδιο σου από τον πλοίαρχο για να γυρίσεις σπίτι σου. Δηλαδή σε ένα stand by σε ένα λιμάνι υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι . Αναγκαζόμαστε να ανεβάσουμε στη γέφυρα πιλότο που είναι της κάθε περιοχής. Όπως καταλαβαίνεις είναι ένας άγνωστος που δεν γνωρίζεις τις γνώσεις του και εκείνη τη στιγμή κουμαντάρει το πλοίο. Μπορεί να τρακάρει το πλοίο και να βουλιάξει, μπορεί να ξεσπάσει φωτιά , τα σχοινιά που θα ρίξουν μπορεί να κοπούν … Μια πρόσφατη εμπειρία μου ,  νότια της Κίνας, στο Γκουανγκτζόου , μέχρι να πάρουμε το σήμα από την Ακτοφυλακή να αγκυροβολήσουμε περιμέναμε πολλές ώρες . Τότε είδα καπνό. Είχε πιάσει φωτιά ένας από τους χώρους . Εκεί μετράει η εμπειρία. Ο πιλότος που είχαμε έδωσε εντολή να ενεργοποιηθεί μια ηλεκτρομηχανή που οι μάνικες τραβούν νερό μέσα από τη θάλασσα το οποίο περνάει από μεγάλες σωλήνες στις οποίες συνδέουμε μάνικες για να σβήσουμε τις φωτιές. Δεν ήταν όμως έτσι, παιδιά! Εδώ πάμε σε αυτά που με ρωτήσατε πριν… Όποιος έχει περάσει τα σωστικά , γνωρίζει κάθε φωτιά τι θέλει για να σβηστεί Καιγόταν τα καλώδια …υπήρχε ρεύμα … Αν βάζαμε νερό θα σκοτωνόμαστε όλοι. Εκεί χρειάζεται αφρός .

Ακόμη πρέπει να ξέρεις πώς και πού θα περπατάς στο πλοίο . Αποφεύγεις για τον οποιοδήποτε λόγο να σε χτυπήσει το νερό.

Ο μεγάλος κίνδυνος είναι οι πειρατές. Ανεβαίνουν στο βαπόρι , παίρνουν ό,τι και όποιον θέλουν .. τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε!

Γεράσιμος Γιατράς : Ποιες είναι οι καλές και ποιες οι κακές πλευρές του επαγγέλματός σας ;

Γερ. Αγγελάτος: Οι κακές είναι όλα αυτά που είπα πριν … Τα καλά είναι ότι γνωρίζεις ανθρώπους , θάλασσες που πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την τύχη να τα δουν. Γνωρίζεις και τη φύση. Στη θάλασσα τα βλέπεις όλα. Όλες τις αλλαγές του καιρού . Βλέπουμε τον Ισημερινό. Πριν 7 μήνες εγώ είδα τον Σταυρό του Νότου Κάποιος μπορεί να φανταζόταν πως ήταν μόνο στο μυαλό κάποιου ποιητή όμως δεν είναι .

Τάσος Καλογηράτος: Τι ακριβώς είναι ο Σταυρός του Νότου;

Γερ. Αγγελάτος: Είναι ένας αστερισμός σαν μικρά λαμπιόνια. Οι ναυτικοί πηγαίνουμε με τους αστερισμούς, ειδικά τα παλιά χρόνια.

Μελίνα Μινέτου: Έχετε αντιμετωπίσει κάποιον μεγάλο κίνδυνο;

Γερ. Αγγελάτος: Στο τελευταίο ταξίδι. Είμαι 50 χρονών και παίρνω ένα χαπάκι για την πίεση . Όταν δυστυχώς, το πλοίο τέθηκε σε ομηρία δεν ήξερα πόσο θα μείνω και δεν έπαιρνα τη φαρμακευτική αγωγή. Επίσης σε αυτή την ομηρία είχαμε επιβαίνοντα ηλικιωμένο άνθρωπο , τεχνικό, ο οποίος έπαθε νευρικό σοκ. Προσπαθούσαμε με τις λιμενικές αρχές να βρούμε άκρη . Φωνάζαμε επί 8 ώρες στον ασύρματο και μας αγνοούσαν και δεν ήρθε κανείς .Δεν ξέραμε αν θα τον βγάζουμε όρθιο. Επίσης είχαμε ελάχιστο φαγητό . Κάποιες φορές μας έφερναν κάποιες άλλες παίρναμε μόνοι μας , όμως ήταν παράνομο και αν μας έπιαναν θα μας φυλάκιζαν στην Κίνα. Κι όλα αυτά από προσωπικά μας έξοδα.

Όταν το πλοίο είναι σε ομηρία , μπορεί να σε θέλουν οι πειρατές ζωντανό για να πληρωθούν , αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί .

Ελένη Αγγελάτου: Τι δουλειά κάνουν οι μισθοφόροι σε ένα πλοίο;

Γερ. Αγγελάτος: Στα καράβια ανεβαίνουν πάντα 3 μισθοφόροι. Είναι για τις πειρατείες . Όταν περνάς τη Σομαλία ο ναυτικός νόμος σε υποχρεώνει να έχεις 3 μισθοφόρους για όλο το ταξίδι στη Σομαλία. Είναι οπλισμένοι και προσπαθούν να μην ανέβουν πειρατές. Οι Σομαλοί πια έχουν περιορίσει τις πειρατείες –άντε να κάνουν 5 το χρόνο-. Αν πάρεις μισθοφόρους από το μέρος τους δεν  πλησιάζουν το καράβι. Πάλι κι εδώ τα οικονομικά συμφέροντα. Εκεί που γίνονται οι πολλές πειρατείες είναι στη Αφρική , στις Ακτές Ελεφαντοστού , στον Κόλπο του Τζιμπουτί, δεν επιτρέπεται από την Αφρική να έχει το πλοίο μισθοφόρους. Όταν γίνεται πειρατεία, οι μισθοφόρου πιάνουν δεξιά κι αριστερά για να βλέπουν. Ο πλοίαρχος με δυο ανθυποπλοίαρχους, έναν οπτήρα και δύο τιμονιέρηδες είναι πάνω στη γέφυρα του πλοίου. Το πλοίο για κανέναν λόγο δεν πρέπει να σταματήσει. Οι υπόλοιποι με τον γραμματικό και τον υποπλοίαρχο κατεβαίνουν στο μηχανοστάσιο για να λαμβάνουν όλες τις εντολές της γέφυρας και να ενεργοποιήσουν τον χώρο που λέγεται τιμονάκι. Εκεί οι υπόλοιποι ναύτες και ναυτόπαιδα με τον γραμματικό κλειδώνονται εκεί. Αν ανέβουν πειρατές στο πλοίο όλο το πλήρωμα πρέπει να κρυφτούμε στο τιμονάκι. Θα ασφαλίσουμε τις αεροστεγείς και πυροστεγείς πόρτες . Εκεί μέσα μπορείς να κυβερνήσεις το πλοίο. Έχει τρόφιμα , ασυρμάτους , επικοινωνία με την ξηρά, νερό .

 Ηλίας Κούρος : Πώς γίνεσαι από ναύτης καπετάνιος;  

Γερ. Αγγελάτος: Από ναύτης για να γίνεις καπετάνιος δεν μπορείς. Από ναύκληρος και πάνω μπορείς να μπεις στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων και να πάρεις κυβερνητικά δικαιώματα. Εγώ έχω του Κυβερνήτη Γ . Για τα μικρά πλοία, τουριστικά,  φορτηγά μικρά κάτω των 500 τόνων  βάρκες ρυμουλκά και ψαρόβαρκες μπαίνεις καπετάνιος. Τώρα έχω καταθέσει τα χαρτιά μου για να προχωρήσω για το δίπλωμα του Κυβερνήτη Β, που είναι 2-3 εκπαιδεύσεις στη Σχολή Ασπροπύργου που είναι 180 ώρες ο πρώτος κύκλος και 185 ο β` κύκλος. Στα ποντοπόρα πλοία με το δίπλωμα του Κυβερνήτη Α μπορεί να γίνεις και ανθυποπλοίαρχος . Στα γκαζάδικα όμως όχι.

Κωνσταντίνα Βινιέρη: Ποιο είναι το πιο μακρινό σας ταξίδι ;

Γερ. Αγγελλάτος: Ήταν πριν κάποιους μήνες στο Σταυρό του Νότου στη Χιλή. Ήταν επίσης και η πρώτη φορά που είδα λευκό καρχαρία τόσο μεγάλο.

Φωτεινή Γασπαρινάτου: Ποια ήταν η πιο ευχάριστη στιγμή σας στη θάλασσα;

Γερ. Αγγελάτος: Είναι πολλές… Όταν περνάς την Ανταρκτική και βλέπεις διάφορα ζώα, όταν περνάς τον Ατλαντικό που βλέπεις τις φάλαινες όρκες  , τους θαλάσσιους ελέφαντες στη Χιλή. Αλλά και μες στο βαπόρι… Όταν ταξιδεύεις γίνεσαι οικογένεια με τους συναδέλφους σου. Πιστέψτε με από πλοίαρχο μέχρι ναυτόπαιδο δεν υπάρχει καμία διαφορά. Πάνω στο πλοίο σε μια λαμαρίνα όλοι είμαστε το ίδιο με άλλες γνώσεις. Ο ένας βοηθάει τον άλλο και ο ένας μαθαίνει από τον άλλον.

Αποστολία Αντωνάτου: Αν ήσασταν τώρα νέος θα ακολουθούσατε το ίδιο επάγγελμα;

Γερ. Αγγελάτος: Εννοείται ! Λατρεύω τη θάλασσα!

 Για ποιο λόγο σας κράτησαν ομήρους ;

Γερ. Αγγελάτος: Ήταν μια σύγχρονη πειρατεία. Όλα αυτά γίνονται για οικονομικά συμφέροντα. Η κατάσταση με τον Covid 19 έφερε πάρα πολλά κακά. Όταν εμείς μπήκαμε τον Ιούνιο του 20 στην Κίνα για να ξεφορτώσουμε, το λιμάνι έκλεισε λόγω κορωνοϊού. Μας είπαν ένα μήνα και μείναμε 7. Στους μήνες αυτούς αυτός που είχε ναυλώσει το καράβι δεν ήθελε να εξοφλήσει τον εφοπλιστή που είχε το καράβι. Εκεί έγινε το μπέρδεμα. Μετά από αυτό υπήρχαν συνέπειες . Μετά από 7 μήνες το φορτίο, που ήταν κάρβουνο πετρελαιωμένο , όταν ανοίξαμε τα αμπάρια ήταν κατεστραμμένο από 7 φωτιές . Το κάθε αμπάρι έχει χωρητικότητα 10.000 τόνους.

 Δημήτρης Αλυσανδράτος : Ποιο είναι το αγαπημένο ταξίδι από όσα έχετε κάνει;

Γερ. Αγγελάτος: Δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί ο κάθε ωκεανός έχει τις δικές του ομορφιές. Κάθε ταξίδι είναι ξεχωριστό .

Ελένη Αγγελάτου : Με τι έχουν να κάνουν οι σημαίες των καραβιών;

Γερ. Αγγελάτος: Είναι θέμα οικονομικό τόσο για το καράβι όσο και για τους ναυτικούς.

Γεράσιμος Γιατράς: Θα θεωρούσατε το καράβι το δεύτερο σας σπίτι;

Γερ. Αγγελάτος: Θεωρώ ότι το καράβι είναι το σπίτι μου. Ένας ναυτικός θα μείνει στη στεριά ένα τρίμηνο, ένα τετράμηνο το πολύ. Ο περισσότερος χρόνος του είναι στη θάλασσα, στην καμπίνα του. Πιο εύκολα περπατάω στο καράβι παρά έξω!

Να σας ρωτήσω κι εγώ τώρα κάτι… Δεν αναρωτηθήκατε ποια είναι αυτά τα σωστικά του πλοίου;

Γεράσιμος Γιατράς : Είναι οι βάρκες ,τα βαρελάκια , οι τσουλήθρες

Γερ. Αγγελάτος: Υπάρχουν 2 είδη βάρκες : η ελεύθερης πτώσης που έχουν τα γκαζάδικα και τα φορτηγά και η καθαίρεσης με τα μπαλονάκια που έχουν τα επιβατηγά.

Ο κύριος Αγγελάτος στη συνέχεια μάς έδειξε χαρτονομίσματα από διάφορες χώρες που έχει επισκεφτεί.

Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Αγγελάτε!!!