Συνοπτικά     Προφίλ     Χώρα    Άνθρωποι    Ζώα και φυτά     Οικονομία      Ιστορία και πολιτική         Φαγητά     Καθημερινότητα   Παιδιά και σχολείο    Χαρακτηριστικά       Χριστούγεννα

Ως παιδί στην Ουκρανία

Αν ζούσατε στην Ουκρανία, δεν θα γιορτάζατε τα Χριστούγεννα μέχρι τις 7 Ιανουαρίου, πιθανώς θα σας άρεσε να τρώτε μπορς και βαρενίκι και, φυσικά, θα μιλούσατε ουκρανικά.

Ως κορίτσι, το όνομά σας θα μπορούσε να είναι Αναστασία, Αντζελίνα, Αλίνα, Ντάρια, Νταϊάνα, Κατερίνα ή Μαρία. Δημοφιλή ονόματα αγοριών είναι τα Nazar, Danylo, Maksym, Vladyslav, Mykyta, Artem ή Kyrylo. Παρεμπιπτόντως, το πιο συνηθισμένο επώνυμο είναι το Melnik. Τα επώνυμα συχνά τελειώνουν σε -ko, όπως Klitschko, Timoshenko ή Petrozhenko.

Παιδιά στον πόλεμο

Τα παιδιά που ζουν στην ανατολική Ουκρανία περνούν ιδιαίτερα δύσκολα εδώ και αρκετά χρόνια. Ο πόλεμος μαίνεται εκεί από το 2014, επειδή οι αυτονομιστές κατέλαβαν την εξουσία. Πρόκειται για ένοπλους μαχητές που θέλουν τα ανατολικά να ανεξαρτητοποιηθούν από την υπόλοιπη Ουκρανία ή ακόμη και να ανήκουν στη Ρωσία. Είναι κυρίως Ουκρανοί στρατιώτες που πολεμούν εναντίον αυτών των αυτονομιστών. Τα παιδιά που ζουν σε αυτές τις περιοχές βιώνουν τον αντίκτυπο των χειροβομβίδων ή των ρουκετών, βλέπουν τα τανκς να διασχίζουν τους δρόμους και ακούνε πυροβολισμούς ξανά και ξανά. Μαθαίνουν στο σχολείο τι πρέπει να κάνουν όταν ηχεί ο συναγερμός και ότι δεν πρέπει ποτέ να αγγίζουν κάτι που δεν ξέρουν τι είναι - μπορεί να είναι νάρκη.

Ο πόλεμος μαίνεται σε όλη την Ουκρανία από τον Φεβρουάριο του 2022, επειδή η Ρωσία επιτέθηκε στη χώρα. Πολλοί άνθρωποι έχουν καταφύγει σε άλλες χώρες. Ανάμεσά τους είναι πολλές μητέρες με τα παιδιά τους. Συχνά χρειάστηκε να περάσουν τρομερές εμπειρίες κατά τη φυγή τους. Και πάνω απ' όλα, φυσικά, έχουν χάσει τα σπίτια τους. Τώρα πρέπει συχνά να ζουν σε δύσκολες συνθήκες και να μάθουν μια εντελώς νέα γλώσσα. Πολλοί δεν έχουν δει τους πατεράδες τους για μήνες, καθώς οι περισσότεροι πατέρες δεν είχαν τη δυνατότητα να φύγουν από τη χώρα.

Τα παιδιά στην Ουκρανία πηγαίνουν σχολείο;

Τα παιδιά στην Ουκρανία πηγαίνουν επίσης σχολείο. Ξεκινούν το σχολείο στην ηλικία των έξι ετών. Στη συνέχεια παρακολουθούν το δημοτικό σχολείο για τέσσερα χρόνια, ενώ ακολουθούν πέντε χρόνια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όσοι στη συνέχεια πηγαίνουν σχολείο για άλλα τρία χρόνια και αποφοιτούν, μπορούν να πάνε στο πανεπιστήμιο. Και τα τρία επίπεδα εκπαίδευσης συχνά συνδυάζονται σε ένα κτίριο. Ωστόσο, υπάρχουν και γυμνάσια που περιλαμβάνουν μόνο το μεσαίο και το ανώτερο επίπεδο.

Οι βαθμοί απονέμονται από το 1 έως το 12, με το 12 να είναι ο καλύτερος βαθμός. Τα περισσότερα σχολεία διδάσκουν στα ουκρανικά. Αυτό παλαιότερα ήταν διαφορετικό, διότι όταν η Ουκρανία ήταν ακόμη μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, η ρωσική ήταν η γλώσσα διδασκαλίας. Σήμερα, υπάρχουν μόνο λίγα σχολεία όπου αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Από τον Σεπτέμβριο του 2020, τα ρωσόφωνα σχολεία πρέπει να διδάσκουν και στα ουκρανικά από την 5η τάξη και μετά. Ωστόσο, ο νέος νόμος που το ορίζει αυτό είναι αμφιλεγόμενος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί Ρώσοι και άλλες μειονότητες ζουν επίσης στην Ουκρανία.

Η σχολική χρονιά αρχίζει πάντα με μια μεγάλη γιορτή. Η σχολική χρονιά ανοίγει πανηγυρικά με το "πρώτο κουδούνι": χτυπά ένα κουδούνι και οι μαθητές μπαίνουν στο σχολείο. Οι μαθητές της πρώτης τάξης καλωσορίζονται επίσης. Πολλοί μαθητές φορούν μπλούζες ή πουκάμισα κεντημένα με παραδοσιακά μοτίβα και πολλά αγόρια φορούν επίσης κοστούμι. Γίνεται επίσης μια γιορτή στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Τραγουδιούνται ο εθνικός ύμνος και ο ύμνος του σχολείου, τιμώνται οι ιδιαίτερα καλοί μαθητές και παρουσιάζονται χοροί.

Οι εγκαταστάσεις στα σχολεία δεν είναι συχνά ιδιαίτερα καλές. Υπάρχει επίσης έλλειψη δασκάλων, καθώς αμείβονται χαμηλά και δεν είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα. Η κακή αμοιβή σημαίνει επίσης ότι πολλοί δάσκαλοι μπορούν να δωροδοκηθούν. Οι καλύτεροι βαθμοί μπορούν στη συνέχεια να εξαγοραστούν με χρήματα.

Ο πόλεμος μαίνεται στην ανατολική Ουκρανία από το 2014 και σε ολόκληρη τη χώρα από το 2022, πράγμα που σημαίνει ότι τα μαθήματα δεν μπορούν να γίνουν παντού. Πολλά μεγαλύτερα παιδιά και νέοι που έχουν φύγει στο εξωτερικό με τις μητέρες τους συνεχίζουν να μαθαίνουν σε διαδικτυακά μαθήματα ενώ τα σχολεία τους είναι κλειστά.