Συνοπτικά Προφίλ Χώρα Άνθρωποι Ζώα και φυτά Οικονομία Ιστορία και πολιτική Καθημερινότητα Φαγητά Παιδιά και σχολείο
Ιστορία της Λευκορωσίας
Πρώτοι άποικοι και άφιξη των Ανατολικών Σλάβων
Οι άνθρωποι που ζούσαν στη λίθινη εποχή στο έδαφος της σημερινής Λευκορωσίας εγκαταστάθηκαν την 6η χιλιετία π.Χ., όπως συνέβη παντού στην Ευρώπη. Αναπτύχθηκαν διάφοροι πολιτισμοί, που ανήκαν κυρίως στη γραμμική ταινιωτή κεραμική(6η και 5η χιλιετηρίδα π.Χ.) , αλλά και στον Πολιτισμό της σχοινοειδούς κεραμεικής (3000 π.Χ.-2350 π.Χ.)
Οι φυλές της Βαλτικής έφτασαν στην περιοχή τον 3ο αιώνα. Από τον 6ο αιώνα και μετά, οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν στις όχθες των μεγάλων ποταμών, όπως ο Δνείπερος και ο Πρίπιατ. Οι Βαλτοί που ζούσαν εδώ απορροφήθηκαν από αυτούς. Στις ανατολικές σλαβικές φυλές περιλαμβάνονταν οι Ντρεγκοβίτες, οι Ραντιμίτες και οι Πολτσάνοι. Όπως οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί, έτσι και οι σημερινοί Λευκορώσοι είναι απόγονοι των ανατολικών Σλάβων.
Μέρος της Kievan Rus
Τον 9ο αιώνα, οι Βίκινγκς (λαός Σκανδιναβικής προέλευσης, που από τα τέλη του 8ου ως τα τέλη του 11ου αιώνα έκαναν επιδρομές και εμπόριο από τις πατρίδες τους στη Βόρεια Ευρώπη σε μεγάλες περιοχές της Ευρώπης και εξερευνήσεις προς τα δυτικά) πέρασαν από την περιοχή και ίδρυσαν την Ρως του Κιέβου. Το Κίεβο έγινε η πρωτεύουσά τους και οι ίδιοι ονομάστηκαν Rus. Υιοθέτησαν γρήγορα τη γλώσσα και τον πολιτισμό των Σλάβων που ζούσαν εδώ.
Η αυτοκρατορία διασπάστηκε σε πολλές μικρές ηγεμονίες. Οι ηγεμονίες Πόλοτσκ και Τουρόφ, οι οποίες σχηματίστηκαν τον 10ο αιώνα, βρίσκονταν στη σημερινή Λευκορωσία. Τον 13ο αιώνα, οι εισβολείς Μογγόλοι κατέστρεψαν την Ρως του Κιέβου.
Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας
Γύρω στο 1300 δημιουργήθηκε το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, το οποίο επεκτάθηκε πολύ ανατολικά και τελικά περιέλαβε τη σημερινή Λευκορωσία. Η περίοδος κατά την οποία η Λιθουανία αποτελούσε μέρος του Μεγάλου Δουκάτου είναι επίσης γνωστή ως η Χρυσή Εποχή. Οι πόλεις και ο πολιτισμός άκμασαν τον 14ο και 15ο αιώνα.
Το 1569, το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας και το Βασίλειο της Πολωνίας ένωσαν τις δυνάμεις τους στην Ένωση του Λούμπλιν. Δημιουργήθηκε η Πολωνία-Λιθουανία. Η Λιθουανία ζήτησε υποστήριξη κατά της Ρωσίας. Ως αποτέλεσμα, η λευκορωσική αριστοκρατία ειδικότερα ήρθε πιο κοντά στην πολωνική αριστοκρατία και υιοθέτησε τη θρησκεία τους, τον καθολικισμό. Αυτό δημιούργησε μια θρησκευτική και πολιτιστική αντίθεση μεταξύ των ευγενών και του λαού. Η Πολωνία απέκτησε επίσης το πάνω χέρι σε πολιτικό επίπεδο.
Ωστόσο, με τον πρώτο και τον δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας, η Λευκορωσία περιήλθε υπό ρωσική κυριαρχία το 1793.
Ρωσική κυριαρχία
Με τις διχοτομήσεις της Πολωνίας, η Μεγάλη Αικατερίνη ανέλαβε το έδαφος της Λευκορωσίας, η οποία βρισκόταν πλέον υπό ρωσική κυριαρχία. Διοικούνταν από την Αγία Πετρούπολη. Η χρήση της λευκορωσικής γλώσσας απαγορεύτηκε προσωρινά.
Η Καθολική Εκκλησία καταστάλθηκε και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να ασπαστούν τη ρωσική ορθόδοξη θρησκεία. Το 1863, υπήρξε μια εξέγερση των Λευκορώσων υπό τον ηγέτη Κάστους Καλινόφσκι, η οποία όμως καταπνίγηκε αιματηρά.
Λαϊκή Δημοκρατία της Λευκορωσίας
Στις 25 Μαρτίου 1918, η Λευκορωσία ανακήρυξε για πρώτη φορά την ανεξαρτησία της και αποσπάστηκε έτσι από τη Σοβιετική Ρωσία. Αυτό έγινε υπό γερμανική προστασία, αφού τα γερμανικά στρατεύματα είχαν εισβάλει στο Μινσκ ένα μήνα νωρίτερα.
Η Λευκορωσία δεν αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητο κράτος, αλλά στην εθνική συνείδηση των Λευκορώσων, αυτή η πρώτη ανεξαρτησία θεωρείται ως το θεμέλιο του κράτους τους.
Λευκορωσία μεταξύ Πολωνίας και Ρωσίας
Η πρώτη ανεξαρτησία δεν κράτησε πολύ: την 1η Ιανουαρίου 1919, η χώρα περιήλθε υπό τον έλεγχο των Ρώσων Μπολσεβίκων. Ανακηρύχθηκε η Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία της Λευκορωσίας.
Τον Μάρτιο του 1919, δημιουργήθηκε η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία Λιθουανίας-Λευκορωσίας μέσω συγχώνευσης με τη Λιθουανία, αν και υπήρξε μόνο για λίγους μήνες.
Τον Αύγουστο του 1919, η Πολωνία κατέλαβε τα δυτικά τμήματα της χώρας. Αυτό οδήγησε στον Πολωνοσοβιετικό Πόλεμο.
Με τη Συνθήκη της Ρίγας το 1921, η Πολωνία έλαβε τελικά ένα σύνορο που ωθήθηκε πολύ ανατολικότερα, έτσι ώστε ένα μεγάλο μέρος της σημερινής Λευκορωσίας να ανήκει επίσης στην Πολωνία. Τα σύνορα αυτά παρέμειναν σε ισχύ μέχρι το 1939.
Ίδρυση της Σοβιετικής Δημοκρατίας και γερμανική κατοχή
Το υπόλοιπο ανατολικό τμήμα της Λευκορωσίας έγινε η Λευκορωσική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Σοβιετικής Ένωσης το 1922. Αν και η Λευκορωσία απολάμβανε υψηλό βαθμό αυτονομίας, οι εξελίξεις στη Σοβιετική Ένωση εφαρμόστηκαν και στη Λευκορωσία. Η γεωργία κολεκτιβοποιήθηκε, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγρότες έπρεπε να παραδώσουν τα αγροκτήματά τους και πλέον τα διαχειρίζονταν συλλογικά. Τα ρωσικά έγιναν η επίσημη γλώσσα.
Στην αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε το 1939 το ανατολικό τμήμα της Λευκορωσίας, το οποίο ανήκε στην Πολωνία, και το επανένταξε.
Τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν τη χώρα το 1941. Πολλοί παρτιζάνοι (ένοπλοι μαχητές) πολέμησαν κατά της γερμανικής κατοχής. Μόλις στα μέσα του 1944 η Σοβιετική Ένωση ανακατέλαβε πλήρως την περιοχή. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και σχεδόν όλες οι πόλεις καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της υποχώρησης.
Λευκορωσία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η χώρα ανοικοδομήθηκε και άρχισε η εκβιομηχάνιση. Προωθήθηκαν ιδίως η μηχανολογία και η χημική βιομηχανία.
Το 1986, η Λευκορωσία επλήγη ιδιαίτερα από την καταστροφή του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία. Μεγάλα τμήματα της χώρας μολύνθηκαν ραδιενεργά.
Στις 26 Αυγούστου 1991, η Λευκορωσία κήρυξε την ανεξαρτησία της με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας (1991-1994)
Ο Στανισλάβ Στανισλάβαβιτς Σούσκεβιτς έγινε ο πρώτος πρόεδρος της ανεξάρτητης Λευκορωσίας. Ξεκίνησε μια δύσκολη περίοδος από οικονομικής άποψης. Ο παλιός εμπορικός εταίρος είχε χαθεί, ο πληθωρισμός ήταν πολύ υψηλός και οι μεταρρυθμίσεις πραγματοποιήθηκαν μόνο διστακτικά.
Ο Σούσκεβιτ υπέγραψε τις συμφωνίες Μπελοβέζα για λογαριασμό της Λευκορωσίας, οι οποίες οδήγησαν στην ίδρυση της CIS, της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών.
Στα τέλη του 1993, ο Σούσκεβιτςκαι πολλοί άλλοι πολιτικοί κατηγορήθηκαν για διαφθορά. Η επιτροπή που διερευνούσε τη διαφθορά είχε ως πρόεδρο τον Αλεξάντερ Λουκασένκο. Αργότερα προέκυψε ότι οι κατηγορίες κατά του Σούσκεβιτς ήταν ψευδείς. Ωστόσο, έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης και αντικαταστάθηκε από τον κομμουνιστή Metschyslau Hryb μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Πρόεδρος της Λευκορωσίας Λουκασένκο (από το 1994)
Τον Ιούλιο του 1994 διεξήχθησαν για πρώτη φορά άμεσες προεδρικές εκλογές στη Λευκορωσία. Ο Αλεξάντερ Λουκασένκο κέρδισε τις εκλογές και έγινε ο νέος πρόεδρος της Λευκορωσίας. Η λευκορωσική εκδοχή του ονόματός του είναι Alyaksandr Lukashenka. Εξακολουθεί να κυβερνά τη Λευκορωσία μέχρι σήμερα, διανύοντας πλέον την πέμπτη θητεία του. Το προηγούμενο όριο των δύο το πολύ θητειών στο αξίωμα έχει αρθεί.
Στη Δυτική Ευρώπη, οι πολιτικές του Λουκασένκου θεωρούνται αυταρχικές και αντιδημοκρατικές. Ο ίδιος περιγράφεται ως "ο τελευταίος δικτάτορας της Ευρώπης". Οι δυτικοί παρατηρητές χαρακτηρίζουν επίσης τις εκλογές άδικες. Οι πολιτικοί αντίπαλοι διώκονται και η ελευθερία του Τύπου περιορίζεται σημαντικά. Μια ξεχωριστή οργάνωση νεολαίας και ένα μαζικό κόμμα ιδρύθηκαν για να υποστηρίξουν τις πολιτικές του Λουκασένκο.
Υπό την κυβέρνηση του Λουκασένκο, η Λευκορωσία ευθυγραμμίστηκε και πάλι στενά με τη Ρωσία σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, ακόμη και αν οι σχέσεις ψυχράθηκαν κατά καιρούς.
Η χώρα ανέκαμψε οικονομικά από τα τέλη της δεκαετίας του 1990.