Συνοπτικά Προφίλ Χώρα Άνθρωποι Ζώα και φυτά Οικονομία Ιστορία και πολιτική Φαγητά Καθημερινότητα Παιδιά και σχολείο Χαρακτηριστικά Χριστούγεννα
Προ- και πρώιμη ιστορία στη Ρουμανία
Τα παλαιότερα ίχνη ανθρώπινης εγκατάστασης στη σημερινή Ρουμανία χρονολογούνται πριν από 40.000 χρόνια. Πολυάριθμα οστά βρέθηκαν σε διάφορες σπηλιές (Peștera cu Oase) στα νοτιοδυτικά της σημερινής χώρας. Είναι από τα αρχαιότερα λείψανα του Homo sapiens, δηλαδή του σύγχρονου ανθρώπου, στην Ευρώπη.
Οι κυνηγοί και συλλέκτες έγιναν αγρότες γύρω στο 5500 π.Χ. - άρχισε η νεολιθική περίοδος. Γίνεται διάκριση (ακόμη και πριν από αυτό) μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών, ανάλογα με το είδος της κεραμικής που έφτιαχναν οι άνθρωποι, τον τρόπο που έθαβαν τους νεκρούς τους κ.λπ. Στη Ρουμανία, ο πολιτισμός Κουκουτένι-Τριπολί ¹προέκυψε από τους πολιτισμούς της γραμμικής ταινιωτής κεραμικής² γύρω στο 5000 π.Χ. στη Μεγάλη Βλαχία, και ο πολιτισμός Hamangia³ στη Μαύρη Θάλασσα.
¹Ο πολιτισμός Κουκουτένι-Τριπολί άκμασε στην περιοχή της σημερινής Μολδαβίας, της βορειοανατολικής Ρουμανίας και ορισμένων περιοχών της δυτικής, κεντρικής και νότιας Ουκρανίας. Ο πολιτισμός επεκτάθηκε έτσι βορειοανατολικά από τη λεκάνη του ποταμού Δούναβη γύρω από τις Σιδηρές Πύλες προς τη Μαύρη Θάλασσα και το Δνείπερο.
² Με τον όρο γραμμική ταινιωτή κεραμική αναφερόμαστε στην κεραμική που παρήγαγε ένας ιδιαίτερα πρώιμος νεολιθικός πολιτισμός της Κεντρικής Ευρώπης. Η πρωιμότερη φάση του χρονολογείται με τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης στο 5.500 π.Χ
³Ο πολιτισμός Hamangia είναι ένας νεότερος νεολιθικός αρχαιολογικός πολιτισμός της Dobruja (Ρουμανία και Βουλγαρία) μεταξύ του Δούναβη και της Μαύρης Θάλασσας και της Muntenia στα νότια. Πήρε το όνομά του από τη θέση Baia-Hamangia, που ανακαλύφθηκε το 1952 κατά μήκος της λίμνης Golovița
Από την αυτοκρατορία των Δακίων στη ρωμαϊκή επαρχία
Από τον 5ο αιώνα π.Χ. το αργότερο, οι Γέτες και οι Δάκες ζούσαν στην περιοχή της σημερινής Ρουμανίας. Και οι δύο είναι φυλές του θρακικού λαού και οι δύο θεωρούνται πρόγονοι των σημερινών Ρουμάνων. Οι δύο φυλές ενώθηκαν υπό τον πρώτο κοινό βασιλιά τους, τον Μπουρεμπίστα, το 82 π.Χ. Η Δακική Αυτοκρατορία περιελάμβανε περίπου την περιοχή της σημερινής Ρουμανίας.
Ο βασιλιάς Δεκεβάλος κυβέρνησε από το 85 μ.Χ. Εισέβαλε στο νότο, στη Μοισία, μια περιοχή που αποτελούσε ρωμαϊκή επαρχία από το 29 π.Χ. Οι Ρωμαίοι αντεπιτέθηκαν και κατέλαβαν τη Δακία. Η περιοχή έγινε ρωμαϊκή επαρχία της Δακίας υπό τον αυτοκράτορα Τραϊανό το 106. Ο πληθυσμός εκρωματίστηκε και υιοθέτησε τη ρωμαϊκή γλώσσα. Ωστόσο, επειδή οι γερμανικοί λαοί συνέχισαν να εισβάλλουν στη Δακία, ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός εγκατέλειψε τελικά την επαρχία το 271.
Οι Δάκες γίνονται Ρουμάνοι
Οι Γότθοι(γερμανικός λαός) ήρθαν για πρώτη φορά στην περιοχή και εγκαταστάθηκαν εδώ. Κατά τη διάρκεια της Μεταναστευτικής Περιόδου (4ος-6ος αιώνας), αρκετοί άλλοι λαοί μετανάστευσαν στη Ρουμανία: Οι Ούννοι ( νομαδικός λαός που έζησε στην Κεντρική Ασία, τον Καύκασο και την Ανατολική Ευρώπη μεταξύ του 4ου και του 6ου αιώνα μ.Χ.), οι Σλάβοι, οι Άβαροι (σύνολο ευρασιατών νομάδων) και οι Βούλγαροι κυβέρνησαν την περιοχή για ένα διάστημα.
Δεν είναι γνωστό ακριβώς αν οι ρουμανοποιημένοι πλέον Δάκες παρέμειναν βόρεια του Δούναβη και εξελίχθηκαν στους Ρουμάνους ή αν οι Δάκες μετακινήθηκαν νότια και μετανάστευσαν στην Τρανσυλβανία από τη Βουλγαρία μόνο μετά την ουγγρική εισβολή τον 9ο αιώνα.
Τρεις ηγεμονίες: Τρανσυλβανία - Βλαχία - Μολδαβία
Οι Ούγγροι εισέβαλαν στην Τρανσυλβανία τον 9ο αιώνα και η περιοχή έγινε μέρος του Βασιλείου της Ουγγαρίας, το οποίο ιδρύθηκε το έτος 1000. Το 1241, οι Μογγόλοι εισέβαλαν και κατέστρεψαν τη χώρα. Πολλοί Γερμανοί έποικοι μεταφέρθηκαν στην Τρανσυλβανία για να επανακατοικήσουν τη χώρα και να την υπερασπιστούν από άλλους λαούς. Αποκαλούνταν οι Σάξονες της Τρανσυλβανίας.
Νότια των Καρπαθίων, ο Μπεσαράμπ Α΄ ίδρυσε το Πριγκιπάτο της Βλαχίας το 1330. Το 1365 ο Μπογκντάν Α' επιβλήθηκε εναντίον των Ούγγρων ανατολικά των Καρπαθίων και μπόρεσε να ιδρύσει το Πριγκιπάτο της Μολδαβίας. Κατά την περίοδο που ακολούθησε, η Βλαχία απειλήθηκε επανειλημμένα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δύο πρίγκιπες ειδικότερα μπόρεσαν να διεκδικήσουν με επιτυχία τη θέση τους απέναντί της: Ο Μίρτσεα Α΄ της Βλαχίας, (Μίρτσεα ο Παλαιός, 1386-1418) και ο Βλαντ Γ΄Τσέπες (Δράκουλα) (1456-1462, 1476).
Η Μολδαβία έπρεπε να αμυνθεί απέναντι στην Ουγγαρία, την Πολωνία και τους Οθωμανούς. Στα τέλη του 15ου αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέκτησε αυξανόμενη επιρροή, παρόλο που η Βλαχία και η Μολδαβία παρέμειναν επίσημα ανεξάρτητες.
Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν την Ουγγαρία τον 16ο αιώνα, η Τρανσυλβανία έγινε επίσης ανεξάρτητο πριγκιπάτο, αλλά ήταν επίσης υποτελής στους Οθωμανούς. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να πληρώσει φόρους στους Οθωμανούς.
Τον 17ο και 18ο αιώνα, οι Αψβούργοι πολέμησαν εναντίον των Οθωμανών. Εξασφάλισαν διάφορα εδάφη, μεταξύ των οποίων η Τρανσυλβανία, το Μπανάτ (σήμερα στη νοτιοδυτική Ρουμανία) και η Μπουκοβίνα (σήμερα στη βορειοανατολική Ρουμανία και μέρος της Ουκρανίας).
Ποιος ήταν ο Δράκουλας;
Ο Δράκουλας είναι ίσως ο πιο διάσημος βρικόλακας. Το μυθιστόρημα του Ιρλανδού Μπραμ Στόκερ για τον Δράκουλα δημοσιεύτηκε το 1897 και ο Δράκουλας είχε ως πρότυπο τον πρίγκιπα Βλαντ Γ', ο οποίος είχε το παρατσούκλι Drăculea. Αυτό σημαίνει γιος του δράκου - ο πατέρας του ήταν ο Βλαντ ΙΙ. Dracul και ήταν μέλος του Τάγματος του Δράκου - το Draco είναι λατινικά και σημαίνει δράκος. Ο Βλαντ Γ' κυβερνούσε το πριγκιπάτο της Βλαχίας και λέγεται ότι ήταν ιδιαίτερα σκληρός.
Ίδρυση της Ρουμανίας
Τον 19ο αιώνα, οι Ρουμάνοι άρχισαν να αναπτύσσουν εθνική συνείδηση - όπως συνέβαινε σε πολλές περιοχές εκείνη την εποχή. Το 1848 έλαβε χώρα η Ρουμανική Επανάσταση, κατά την οποία ζητήθηκε η ανεξαρτησία των ρουμανικών ηγεμονιών. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή απέτυχε.
Το 1859, ωστόσο, ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Ιωάννη Κούζα εξελέγη ηγεμόνας της Μολδαβίας και της Βλαχίας. Έτσι δημιουργήθηκε το Πριγκιπάτο της Ρουμανίας. Πρωτεύουσα έγινε το Βουκουρέστι. Επειδή ο Αλέξανδρος επεδίωκε μεταρρυθμίσεις, όπως τη αγροτική μεταρρύθμιση, οι αντίπαλοί του στην αριστοκρατία τον ανάγκασαν να παραιτηθεί το 1866.
Μια προσωρινή κυβέρνηση αναζητούσε τώρα έναν νέο ηγεμόνα για τη Ρουμανία. Τελικά βρέθηκε ο Κάρολος του Χοεντσόλερν-Σιγκμαρίγκεν, ένας Γερμανός πρίγκιπας. Τώρα έγινε πρίγκιπας της Ρουμανίας ως Κάρολος. Αφού η Ρουμανία υποστήριξε τη Ρωσία στον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έλαβε τη Δοβρουτσά (ιστορική περιοχή της δυτικής ακτής της Μαύρης Θάλασσας μεταξύ του Κάτω Δούναβη και της ακτής που σήμερα μοιράζεται μεταξύ Ρουμανίας και Βουλγαρίας), σε αντάλλαγμα για τη νότια Βεσσαραβία (ιστορική περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης που οριοθετείται από τους ποταμούς Δνείστερο ανατολικά και Προύθο δυτικά). Το Βασίλειο της Ρουμανίας ανακηρύχθηκε το 1881. Ο Κάρολος Α΄ ήταν πλέον βασιλιάς της Ρουμανίας. Παρέμεινε στο θρόνο μέχρι το θάνατό του το 1914.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι συνέπειές του για τη Ρουμανία
Ο Κάρολος Α΄ πέθανε χωρίς άμεσους απογόνους και τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο ανιψιός του Φερδινάνδος Α΄. Η Ρουμανία παρέμεινε αρχικά ουδέτερη κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά στη συνέχεια προσχώρησε στην Αντάντ (τη συμμαχία της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας) το 1916. Στις συνθήκες ειρήνης του 1919 και του 1920, η Ρουμανία έλαβε από τη Ρωσία την Τρανσυλβανία, την ανατολική περιοχή Κρέις, τη Μπουκοβίνα και τα δύο τρίτα του Μπανάτ, καθώς και τη Βεσσαραβία. Η έκταση και ο πληθυσμός είχαν διπλασιαστεί με μια κίνηση. Η Ρουμανία ήταν πλέον επίσης ένα πολυεθνικό κράτος.
Μεσοπόλεμος στη Ρουμανία
Όταν ο βασιλιάς Φερδινάνδος πέθανε το 1927, ο γιος του Κάρολος Β' (Κάρολο Β') είχε ήδη αποκλειστεί από τη διαδοχή του θρόνου επειδή είχε συμπεριφερθεί ανάρμοστα σε πολυάριθμους έρωτες. Ο μόλις 5 ετών γιος του Μιχαήλ Α΄ έγινε βασιλιάς της Ρουμανίας.
Το 1930, ωστόσο, ο Κάρολος Β΄επέστρεψε από την εξορία και έγινε τελικά βασιλιάς. Το 1938 απέλυσε την κυβέρνηση, παίρνοντας έτσι την εξουσία για τον εαυτό του και εμποδίζοντας τη φασιστική ομάδα της Σιδηράς Φρουράς (φασιστικό κίνημα και πολιτικό κόμμα της Ρουμανίας κατά την περίοδο από το 1927 μέχρι τα πρώτα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου) να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Ωστόσο, μόλις ένα χρόνο αργότερα σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση.
Η Ρουμανία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρουμανία έχασε και πάλι πολλά εδάφη που είχε αποκτήσει στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η βόρεια Μπουκοβίνα και η Βεσσαραβία πέρασαν στη Σοβιετική Ένωση το 1940, η νότια Δοβρουτσά στη Βουλγαρία και η βόρεια Τρανσυλβανία στην Ουγγαρία. Ο Κάρολος Β΄ πήγε ξανά στην εξορία, ο Μιχαήλ επέστρεψε στο θρόνο. Ωστόσο, ο στρατηγός Ίον Αντονέσκου παρέμεινε στην εξουσία.
Ο Αντονέσκου εγκαθίδρυσε μια φασιστική στρατιωτική δικτατορία. Οι Εβραίοι που ζούσαν στη Ρουμανία διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν, ενώ πολλοί Ρομά απελάθηκαν. Η Ρουμανία εισήλθε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας.
Πτώση του Αντονέσκου
Η Ρουμανία έλαβε μέρος στην εκστρατεία κατά της Σοβιετικής Ένωσης το 1941 και ανέκτησε τα εδάφη που είχε χάσει ένα χρόνο νωρίτερα. Το 1944, ωστόσο, η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στη Ρουμανία. Ο Αντονέσκου ανατράπηκε με βασιλικό πραξικόπημα υπό την ηγεσία του Μιχαήλ Α΄. Η Ρουμανία άλλαξε στρατόπεδο και πολεμούσε πλέον στο πλευρό των Συμμάχων.
Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρουμανία έλαβε πίσω τη βόρεια Τρανσυλβανία από την Ουγγαρία. Ωστόσο, η Βεσσαραβία και η βόρεια Μπουκοβίνα έπεσαν και πάλι στη Σοβιετική Ένωση. Σήμερα είναι μέρος της Δημοκρατίας της Μολδαβίας (Μολδαβία) και ένα μέρος της ανήκει στην Ουκρανία.
Λαϊκή Δημοκρατία της Ρουμανίας
Η Ρουμανία τέθηκε υπό σοβιετική επιρροή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κομμουνιστές κατέλαβαν την εξουσία στη χώρα. Οι πολιτικοί αντίπαλοι διώχθηκαν, άλλα κόμματα απαγορεύτηκαν, η βιομηχανία και η γεωργία εθνικοποιήθηκαν. Δημιουργήθηκε η μυστική αστυνομία Securitate. Το 1948, η Ρουμανία ανακηρύχθηκε λαϊκή δημοκρατία. Αρχηγός του κόμματος και αρχηγός του κράτους ήταν ο Γκεόργκε Γκεοργκίου-Ντεζ
Η Ρουμανία υπό τον Τσαουσέσκου
Μετά το θάνατό του, ο Νικολάε Τσαουσέσκου έγινε ο διάδοχός του. Μετέτρεψε τη Ρουμανία σε σοσιαλιστική δημοκρατία. Υπό τη δικτατορική του διακυβέρνηση, προώθησε μια λατρεία προσωπικότητας γύρω από τον εαυτό του, κατέστειλε βάναυσα κάθε αντιπολίτευση και εισήγαγε μια νέα οικογενειακή πολιτική.
Κάθε οικογένεια έπρεπε να έχει τουλάχιστον πέντε παιδιά και η αντισύλληψη απαγορεύτηκε. Πολλές οικογένειες εξαθλιώθηκαν και εγκατέλειψαν τα παιδιά τους. Ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αυξήθηκε πάρα πολύ. Τα παιδικά ιδρύματα ήταν υπερπλήρη και επικρατούσαν καταστροφικές συνθήκες παραμέλησης. Τα ανάπηρα παιδιά είχαν ιδιαίτερα απάνθρωπη μεταχείριση, καθώς βασανίζονταν σε ιδρύματα που είχαν δημιουργηθεί ειδικά γι' αυτά.
Η Ρουμανική Επανάσταση του 1989
Ο Τσαουσέσκου απέρριψε τις μεταρρυθμίσεις στη Σοβιετική Ένωση που προωθούσε εκεί ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ από το 1985. Ωστόσο, η οικονομία της Ρουμανίας βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης και ο εξαθλιωμένος πληθυσμός ενθαρρυνόταν από όσα συνέβαιναν σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Από τα μέσα Δεκεμβρίου, διαδηλώσεις απαίτησαν το τέλος του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Υπήρξαν ευθείες πολεμικές συγκρούσεις στους δρόμους. Αφού ο στρατός συμμάχησε με τους διαδηλωτές, ο Τσαουσέσκου οδηγήθηκε ενώπιον στρατιωτικού δικαστηρίου στις 25 Δεκεμβρίου 1989 και εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες.
Ρουμανία από το 1990
Ο Ίον Ιλιέσκου έγινε ο νέος πρόεδρος, αρχικά σε προσωρινή βάση και στη συνέχεια με εκλογές το 1990. Επανεξελέγη το 1992. Το 1996 έχασε τις εκλογές από τον Emil Constantinescu, ο οποίος κατείχε το αξίωμα μέχρι το 2000. Στη συνέχεια ο Ιλιέσκου επανεξελέγη και παρέμεινε στη θέση του προέδρου μέχρι το 2004. Ο Τραϊάν Μπασέσκου ήταν στη συνέχεια πρόεδρος μέχρι το 2014. Ο Κλάους Βέρνερ Γιοχάνις κατέχει το αξίωμα αυτό από το 2014.
Μετά το τέλος της κομμουνιστικής κυριαρχίας, η Ρουμανία βρέθηκε αντιμέτωπη με τις συνέπειες της δικτατορίας και της κακοδιαχείρισης. Η οικονομία μετατράπηκε σε οικονομία της αγοράς και η κρατική περιουσία ιδιωτικοποιήθηκε εκ νέου. Τα πράγματα άρχισαν σιγά σιγά να βελτιώνονται και η οικονομία αναπτύχθηκε. Παρ' όλα αυτά, η Ρουμανία εξακολουθεί να είναι υποανάπτυκτη σε ορισμένους τομείς, όπως η γεωργία.